Evaluation of acne quality of life, loneliness and life satisfaction levels in adolescents with acne vulgaris

Background and Design: Acne vulgaris is a dermatological disorder mainly seen in adolescents. Psychiatric morbidity has been reported in these patients. The aim of the present study was to investigate the quality of life, loneliness and life satisfaction levels in adolescents with acne vulgaris.
Materials and Methods: A total of 264 adolescents with acne and 250 controls were included in the study. Acne severity was determined by the Global Acne Grading System (GAGS). Acne Quality of Life Scale (AQOL); developed by Gupta et al., UCLA Loneliness scale (ULS); developed by Russell, Peplau & Ferguson (1978), and the Life Satisfaction Scale (LSS); developed by Diener et al. were used to asses life quality, loneliness and life satisfaction levels, respectively in adolescents with acne and in controls.
Results: The mean AQOL and the mean ULS scores were significantly higher in patients (13.67±4.75 vs 11.14±2.94, p<0.001 and 32.15±8.46 vs 30.52±8.70,p=0.031, respectively). The mean LSS score was significantly lower in acne patients (21.82±6.40) than in controls (23.04±6.45, p=0.033). There was a statistically significant difference in the mean LSS scores between the mild, moderate and severe acne patients (22.15±6.32, 21.61±6.20, 16.00±7.26, respectively; Kruskal Wallis Test p=0.036). While there was no significant difference in the mean ULS and LSS scores between the genders. The mean ALQI score was significantly higher in males than in females (p=0.004).
Conclusion: Our results indicated that acne quality of life and life satisfaction levels were significantly reduced while loneliness levels were significantly increased in adolescents with acne compared to controls. Our study is important in terms of being the first study investigating the loneliness and life satisfaction levels in acne patients and the relationship between these parameters and severity of acne.

Akneli ergenlerin yaşam kalitesi, yalnızlık ve yaşam doyumu düzeylerinin değerlendirilmesi

Amaç: Akne vulgaris, ergenlerde sık görülen dermatolojik hastalıklardan biridir. Bu hastalarda pek çok psikiyatrik mobidite rapor edilmiştir. Bu çalışmanın amacı akne vulgarisli ergenlerde yaşam kalitesi, yalnızlık ve yaşam doyumu düzeylerinin belirlenmesidir.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya akneli 264 ergen ve 250 kontrol dahil edildi. Akne şiddeti global akne derecelendirme sistemi (GADS) ile tayin edildi. Akneli ergenler ve kontrol grubunda yaşam kalitesi Gupta ve ark. tarafından geliştirilen akne yaşam kalite ölçeği (AYKÖ) ile, yalnızlık düzeyleri Russel, Peplau ve Ferguson (1978) tarafından geliştirilen UCLA yalnızlık ölçeği (UYÖ) ile ve yaşam doyumu düzeyleri Diener ve ark. tarafından geliştirilen yaşam doyumu ölçeği ile değerlendirilmiştir.
Bulgular: Hastalarda akne yaşam kalitesi ortalama puanı (13,67±4,75) kontrollere göre (11,14±2,94) anlamlı şekilde daha yüksekti (p<0,001). UCLA yalnızlık ölçeği ortalama puanı akneli hastalarda (32,15±8,46) kontrollere (30,52±8,70) göre anlamlı şekilde daha yüksekti (p=0,031). Hasta grubunda yaşam doyumu ölçeği ortalama puanı (21,82±6,40) kontrollere göre (23,04±6,45) anlamlı şekilde daha düşüktü (p=0,033).
Yaşam doyumu puanları açısından aknesi hafif, orta ve şiddetli olanlar arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (sırasıyla, 22,15±6,32, 21,61±6,20, 16,00±7,26, Kruskal Wallis Testi p=0,036). Akneli ergenlerde YDÖ ve UYÖ puan ortalamaları cinsiyetler arasında anlamlı farklılık göstermezken, erkeklere akne yaşam kalitesi puanları anlamlı şekilde daha yüksek seyretmekte idi.
Sonuç: Sonuçlarımız akneli ergenlerin yaşam kalitelerinin ve yaşam doyumlarının kontrollere göre anlamlı şekilde düştüğünü ve yalnızlık düzeylerinin anlamlı şekilde arttığını göstermiştir. Çalışmamız akne vulgarisli hastalarda yalnızlık ve yaşam doyumunu ortaya koyan ve bu parametrelerin yaşam kalitesi ve akne şiddeti ile ilişkisini irdeleyen ilk çalışma olması açısından önem taşımaktadır.