Efficacy and Safety of Topical Niacinamide for Acne Vulgaris

Background and Design: To investigate the efficacy and safety of topical 4% naicinamide gel cream in the treatment of mild to moderate acne vulgaris and to assess the quality of life of acne patients.
Material and Method: Twenty-nine female patients aged 16-38 (mean: 23.57±5.42) years with mild to moderate acne vulgaris who presented in dermatology outpatient clinic were enrolled in the study. All patients applied 4% niacinamide gel cream (Vivatinell-acnecinamide gel cream®) on their faces twice daily for eight weeks. The number of lesions (inflammatory and non-inflammatory) was counted at 0, 2, 4 and 8 weeks. The side effects (erythema, desquamation, burning and dryness) were recorded. The Skindex-29, a quality-of-life measure for patients with skin disease, was administered to the subjects at the beginning and the end of treatment.
Results: The decrease in the mean number of inflammatory lesions was statistically significant at the end of the treatment
(pre-treatment vs. post-treatment: 12.24 vs. 6.14; p =0.000). However, there was no statistically significant decrease in the number of non-inflammatory lesions at the end of the eight weeks. The niacinamide gel cream was generally well tolerated. There was statistically significant improvement in the Skindex-29 scale scores (p =0.000) at the end of the treatment.
Conclusion: Topical 4% niacinamide gel cream may be an alternative treatment for inflammatory lesions of mild to moderate acne vulgaris.

Akne Vulgaris Tedavisinde Topikal Niasinamid’in Etkinliği ve Güvenirliği

Amaç: Bu çalışmada topikal niasinamidin hafif ve orta şiddetli akne vulgaris tedavisinde etkinliği ve güvenirliği ve yaşam kalitesi üzerine etkisi araştırıldı.
Gereç ve Yöntem: Hafif ve orta şiddetli derecede aknesi olan, dermatoloji polikliniğine başvuran 29 kadın hasta çalışmaya alındı. Hastalar sekiz hafta boyunca yüzlerine günde iki kez %4 niasinamid içeren krem-jel (acnecinamide-Microgen) uyguladılar. Lezyonların sayısı (noninflamatuvar ve inflamatuvar) 0,2,4 ve 8. haftalarda sayıldı. Yan etkiler (eritem, deskuamasyon yanma, ve kserozis) kaydedildi. Hastalar tedavinin başında ve sonunda dermatolojiye özel yaşam kalite ölçeği olan Skindeks-29’u tamamladı.
Bulgular: Tedavi sonunda inflamatuvar lezyonların sayısında azalma istatistiksel olarak anlamlıydı (12,24 6,14, p=0,000). Fakat noninflamatuvar lezyonlarda tedavinin başında ve sonundaki azalma istatistiksel olarak anlamlı değildi. Niasinamid krem-jel iyi tolere edildi. Skindeks-29 skala ortalamalarında istatistiksel olarak anlamlı düzelme sağlandı.
Sonuç: Topikal %4 niasinamid krem-jel hafif ve orta şiddetli akne vulgaris tedavisinde alternatif tedavi olarak değerlendirilebilinir.