Bu çalışmada, rastlantısal örnekleme yöntemiyle seçilen 348 hasta dosyası, akrabalık ilişkileri yönünden değerlendirildi. Bunların hepsi, 124 aileyle ilişkiliydiler. Erkek-kadın oranları, 1,72' ydi. %93,10' u tedavi görmüş MB (çok basilli) olguydu ve %56,03' ünün yerleşimi Türkiye' nin doğru bölgesiydi. 348 hastanın aralarında 772 adet aile içi ilişki bulunmaktaydı. 160 (%45,98)' ında kardeşlik ilişkisi, 54 (%15,52)' sinde baba-oğul, 39 (%11,21)' unda baba-kız, 72 (%26,69)' sinde anne-oğul ve 40 (%11,9) ' ında anne-kız ilişkisi vardı. Bu grupta birbirleriyle evli olan hasta sayısı 93 (%26,72) idi. Bu bulgularımıza göre, kadın olarak annelerin, hastalığı çocuklarda babalarından daha sık geçirmeye yatkın oldukları konusunda bir spekülasyon yapabiliriz ki bu da çocuklarla çok yakın ilişkileriyle açıklanabilir. Beri yandan, erkek çocuklar, ana-babalarından hastalığı almada kızlara oranla daha yatkın olmuşlardır. Bu nedenle yeni hastalara, çoğunlukla her tipten eski hastaların yakın çevresinde rastlanabileceğini varsaymaktayız.