Classic Kaposi’s sarcoma: The clinical, demographic and teratment characteristics of seventy-four patients

Background and Design: Classic Kaposi's sarkoma (CKS) is a rare disease, generally seen across Mediterranean and the Middle East region. It's an angioproliferative disorder associated with human herpes virus-8 infection. There is a few data on epidemiology and clinical characteristics among Turkish patients with CKS. This study aims to evaluate epidemiologic, clinical characteristics and treatment results in patients with the diagnosis of CKS in Zonguldak.
Materials and Methods: We retrospectively evaluated the hospital records of patients with CKS who attended the dermatological and venereal diseases department between 2003 and 2014. Seventy-four patients were included in this study. Demographic and clinical characteristics, applied treatments and responses to treatments were evaluated.
Results: During the eleven year examination period, 74 CKS patients have been diagnosed in the dermatology clinic. The prevalence of CKS among dermatologic patients was found to be 0.02%. Patient age at diagnosis ranged from 33 to 90 years (mean: 70.2±11.7). Fifty-two patients were male (70.3%) and 22 patients were female (29.7%). Multiple nodules were the most frequently seen clinical forms and the distal lower extremity was the most common site of involvement (80.6%). According to the CKS staging system, it was observed that 47 patients (62.7%) were at stage 1, 11 patients (15.49%) at stage 2, eight patients (10.7%) at stage 3, and six patients (8%) were at stage 4. Treatment options were excision for 35.1% of patients (n=26), radiotherapy for 25.7% of patients (n=19), cryosurgery for 14.9% of patients (n=11), and chemotherapy for 10.8% of patients (n=8). Relapse was found to occur most commonly after excision (58.3%).
Conclusion: Larger, multicenter studies are needed in order to determine the prevalence of CKS and characteristics of patients with CKS in our country.

Klasik Kaposi sarkomu: Yetmiş dört hastanın klinik, demografik özellikleri ve tedavi sonuçlarının değerlendirilmesi

Amaç: Klasik Kaposi sarkomu (KKS) nadir görülen, human herpes virüs-8 ile ilişkili, genellikle Akdeniz ve Ortadoğu coğrafyalarında görülen anjiyoproliferatif bir hastalıktır. Ülkemizde Kaposi sarkomunun (KS) epidemiyolojisi ve klinik özellikleri ile ilgili az sayıda bildiri bulunmaktadır. Bu çalışma ile Zonguldak ve çevresindeki yerleşim bölgelerinde KKS tanısı alan hastaların bazı epidemiyolojik ve klinik özelliklerinin ve tedavi sonuçlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: 2003-2014 yılları arasında deri ve zührevi hastalıklar polikliniğine başvuran, KS tanısı konulmuş hastaların kayıtları geriye dönük olarak incelendi. Yetmiş dört hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların klinik ve demografik özelikleri, uygulanan tedaviler ve tedaviye yanıtları değerlendirildi.
Bulgular: On bir yıllık inceleme süresinde dermatoloji kliniğinde toplam 74 hastaya KS tanısı konuldu. Dermatoloji polikliniğine başvuran hastalar arasındaki prevalansı %0,02 olarak izlendi. Tüm hastalar HIV negatifti ve organ transplantasyonu öyküsü olan yoktu. Hastaların tanı anındaki yaşları 33 ile 90 (ortalama 70,2±11,7) arasında değişmekteydi. Hastaların 52’si (%70,3) erkek, 22’si (%29,7) kadındı. Multipl nodüller en sık izlenen klinik formu oluşturmaktaydı ve sıklıkla alt ekstremitelerin distalinde de (%80,6) lokalize idi. Hastaların %87,7’si asemptomatikti. Hastaların hiçbirinde başka bir organda tutulum saptanmadı. İkinci bir malign neoplazm olarak iki hastada kolon kanseri, bir hastada da prostat kanseri eşlik etmekteydi. Lezyondan alınan histopatolojik spesimenlerin immünhistokimyasal incelemesinde hastaların %89,2’sinde (n=66) human herpes virüs-8 ile reaksiyon izlendi. KKS evreleme sistemine göre 47 hasta (%62,7) evre 1, 11 hasta (%15,49) evre 2, sekiz hasta (%10,7) evre 3, altı hasta (%8) evre 4 olarak değerlendirildi. Tedavide hastaların %35,1’ine (n=26), eksizyon, %25,7’sine (n=19) radyoterapi, %14,9’una (n=11) kriyoterapi, %10,8’ine (n=8) kemoterapi uygulandı. Tedavisi tamamlanan hastaların %33,8’inde lokal nüks izlendi. Nüksün en sık eksizyon sonrası geliştiği tespit edildi (%58,3).
Sonuç: Ülkemizdeki KS demografik veri ve klinik özeliklerinin daha kapsamlı olarak ortaya konabilmesi için çok daha geniş serileri kapsayan, çok merkezli çalışmalara ihtiyaç vardır.