The allergens causing contact sensitization in textile industry workers

Background and Design: Our aim was to determine the frequency of contact sensitization to textile materials and the most common textile allergens in patients who work in the textile industry and have been diagnosed with allergic contact dermatitis (ACD).
Materials and Methods: Fifty textile industry workers, who attended our outpatient clinic with the diagnosis of ACD, between October 2005-December 2009, were enrolled in this study. While 50 patients were tested with the Thin layer-Rapid-Use-Epicutaneous (TRUE) test, 36 patients were tested with the TRUE test and textile series allergen. The results were analyzed as percentage and statistically.
Results: Of the 50 patients, 34 (68%) were men, 16 (32%) were women. The mean of the subjects was 37.4 years. In 38.8 of the patients in whom TRUE test and textile series allergens applied together, at least one allergic reaction was seen. Of the 36 patients applied textile series in addition to the TRUE test, 33.3% of patients had positive reaction to only textile allergens, 2.7% to only standard series allergens, and 2.7% of subjects had positive reaction to both textile series and standard series allergens. 76.9% of these reactions were to dyes, 15.3% to resins and 7.6% of them were to both of them. Disperse blue 106 (8.3%), acid red 359 (8.3%) and disperse red 17 (5.5%) were the most positive reaction seen dyes. 18% of 50 patients tested with TRUE test alone showed at least one positive reaction. The most common standard series allergens were nickel sulphate (6%) and ethylenediamine dihydrocloride (6%). Both the relationship between atopy and contact sensitization and also the relationship with hand localization and contact sensitization to textile allergens were not statistically significant.
Conclusion: In occupational textile dermatitis, contact sensitization is common and especially seen to disperse dyes. For the contact sensitization to textile materials, standard series allergens cannot be adequate in finding causative agent.

Tekstil sektörü çalışanlarında kontakt duyarlılığa neden olan alerjenler

Amaç: Çalışmamızda amacımız tekstil sektöründe çalışan ve alerjik kontak dermatit (AKD) tanısı alan hastalarda tekstil duyarlılığının sıklığını ve en sık görülen tekstil alerjenlerini belirlemekti.
Gereç ve Yöntem: Ekim 2005-Aralık 2009 tarihleri arasında polikliniğimize başvuran ve AKD düşünülen 50 tekstil sektörü işçisi çalışmaya alındı. Elli hastaya “Thin layer-Rapid-Use-Epicutaneous” (TRUE) test alerjenleri ile yama testi uygulanırken, 36 hastaya TRUE test ile birlikte tekstil serisi alerjenleriyle yama testi yapıldı. Sonuçlar yüzdelik ve istatistiksel olarak değerlendirildi.
Bulgular: Çalışmaya alınan 50 hastanın 34’ü (%68) erkek, 16’sı (%32) kadındı. Yaş ortalaması 37,4 yıldı. TRUE test ve tekstil seri alerjenleri birlikte uygulanılan 36 hastanın %38,8’inde en az 1 (+) reaksiyon görüldü. Otuz altı hastanın %33,3’ünde yalnız tekstil seri alerjenlerine, %2,7’sinde yalnız standart seri alerjenlerine ve %2,7’sinde hem tekstil hem de standart seri alerjenlerine karşı reaksiyon saptandı. Bu reaksiyonların %76,9’unda boyalara, %15,3’ü reçinelere, %7,6’sı her iki gruba karşı gelişmişti. Dispers mavi 106 (%8,3), asit kırmızı 359 (%8,3) ve dispers kırmızı 17 (%5,5) en sık reaksiyon gösteren tekstil boyalarıydı. TRUE test uygulanan 50 hastanın %18’inde standart seri alerjenlerine karşı reaksiyon görüldü. En sık yama testi pozitifliği gösteren standart seri alerjenleri nikel sülfat (%6) ve etilendiamin dihidroklorit (%6) oldu. Atopi ve el lokalizasyonu ile tekstil alerjenlerine karşı kontakt duyarlılık arasında istatiksel bir ilişki saptanmadı.
Sonuç: Mesleki tekstil dermatitinde tekstil duyarlılığı sıktır ve özellikle dispers boyalarına karşı gelişmektedir. Tekstil duyarlılığını ortaya koymada standart seri alerjenleri yeterli değildir.