Investigation of cytokine gene polymorphisms in patients with psoriasis vulgaris

Psoriasis is associated with cutaneous and systemic overexpression of several proinflammatory cytokines. The aim of this study was to investigate the relationship between susceptibility to psoriasis and polymorphisms of tumor necrosis factor alpha (TNF-α), interferon gamma (INF-γ), interleukin (IL-10), IL-6 and transforming growth factor beta (TGF-β). Eighty-nine patients with psoriasis and 201 healthy controls were enrolled into the study. The patient group was divided into 2 subgroups as early-onset (group 1) and late-onset (group 2). The cytokine gene polymorphisms in each group were determined by polymerase chain reaction-single specific primer. When the whole and only group 1 patients were compared with the controls, TGF-β TT/GC genotype was significantly high in the whole and group 1 patients. When we compared the group 1 and group 2, the frequency of IFN-γ AA genotype was found to be significantly high in group 1 which lost significance after Bonferroni correction. Patients with moderate symptoms had a significantly high frequency of IL-10 GCC/GCC genotype that did not remain significant after correction. These data from our small group of patients demonstrated that the only significant difference between the whole patient group and the controls was for TGF-β TT/GC genotype with a higher frequency in the patients. Due to the involvement of many other genes relating to the activity of Th1 cytokines, further studies are required to determine the molecular basis of the susceptibility to psoriasis.

Psoriasis vulgarisli hastalarda sitokin gen polimorfizminin araştırılması

Psoriasisde enflamasyondan sorumlu Th hücrelerin ürettikleri proenflamatuvar sitokinler hastalığın patogenezinde önemli yer tutarlar. Bu çalışmanın amacı, psoriasis hastalığı ile patogenezde rol alan tümör nekrozu faktörü alfa (TNF-α), interlökin (İL-10), interferon (İFN-γ), İL-6, dönüştürücü büyüme faktörü beta (DBF-β) gen polimorfizmleri arasındaki olası ilişkiyi saptamaktır. Çalışmaya psoriasis tanısı konmuş 89 hasta ile 201 sağlıklı birey dahil edilmiştir. Hasta grubu, erken başlangıçlı (grup 1) ve geç başlangıçlı (grup 2) olarak ikiye ayrılmıştır. İki grubun sitokin gen polimorfizmleri polimeraz zincir reaksiyonu-sekans spesifik primer yöntemi ile ticari kit kullanılarak tiplenmiştir. Tüm hastalar ile grup 1 hastalarını ayrı ayrı kontrol grubu ile karşılaştırdığımızda DBF-β TT/GC haplotipi hastalarda anlamlı olarak yüksek bulundu (p<0,05). Grup 1 ve grup 2 karşılaştırıldığında İFN-γ AA genotipi grup 1 hastalarda anlamlı olarak yüksek değerlendirildi (p<0,05). Bonferroni testi sonrası bu anlamlılık gözlenemedi. Orta şiddetli semptom gösteren bireylerde anlamlı olarak yüksek bulunan İL-10 GCC/GCC genotipi doğrulama sonucu anlamlılığını kaybetti. Bu veriler, tüm hasta ve kontrol grubundaki tek farkın DBF-β TT/GC genotipinin hastalarda anlamlı olarak yüksek olduğunu gösterdi. Th1 sitokinlerinin aktivitesi ile ilişkili diğer birçok genin varlığı nedeniyle psoriasisin moleküler temelini belirlemek için yeni çalışmalar gereklidir.