Efficacy and safety of rituximab in the treatment of refractory pemfigus vulgaris

Background and Design: Pemphigus vulgaris (PV) is a severe, chronic, potentially life-threatening autoimmune blistering disease that affects the skin and mucous membranes, associated with the loss of cell-cell adhesion and blister formation. Systemic steroids in combination with immunosuppressive agents are the mainstay of therapy in pemphigus.
Rituximab is a chimeric monoclonal anti- CD20 antibody, has been tried increasingly for the treatment of PV.
Objective: We sought to test the efficacy and safety of rituximab as an adjuvant therapy by retrospective analysis of clinical and immunological data of patients.
Method: A retrospective analysis is presented of 13 patients with refractory pemphigus vulgaris who were treated with rituximab at Akdeniz University Hospital, Dermatology and Venereology Department, Bullous Disease Unit. We evaluated clinical and immunological data with last treatments.
Results: Patients were treated with one cycle of two biweekly infusions of rituximab at a dose of 1000 mg on days 1 and 15, except one received four doses of 375 mg / m2 intravenously weekly. The mean follow-up time was 18.5 months. All patients had a decrease in antibody titers or antibodies were completely undetected after treatment. Rituximab use resulted in a significant reduction in steroid dosage during follow-up. At the end of the follow-up period, 7 patients achieved complete disease remission without therapy, 1 patient achieved partial disease remission without therapy, 2 patients achieved complete remission on minimal therapy, 1 patient achieved complete remission on therapy, 1 patient achieved partial remission on minimal therapy, and one patient had no follow-up. Rituximab was well tolerated by all patients. Clinical relapse had seen 53.8% by the mean period of 13.8 months. Relapses have been managed with additional infusions of rituximab.
Conclusion: Rituximab is beneficial in the management of refractory PV, induces prolonged clinical remission and a steroid sparing effect.

Dirençli pemfigus vulgaris olgularında ritüksimab tedavisinin etkinlik ve güvenirliği

Amaç: Pemfigus vulgaris (PV) keratinositlerde adezyon kaybı ile ilişkili, deri ve mukozaların ölüme yol açabilen kronik seyirli otoimmün hastalığıdır. Tedavinin temelini tek başına ya da immünosüpresiflerle kombine kortikosteroid tedavisi oluşturur.
Ritüksimab (RTX), anti-CD20 monoklonal antikorudur ve son yıllarda özellikle dirençli PV tedavisinde giderek artan oranlarda kullanılmaktadır. Çalışmamızın amacı PV tedavisinde ritüksimab kullanımının etkinlik ve güvenilirliğini klinik ve immünolojik takiple ortaya koymaktır.
Yöntem: Akdeniz Üniversitesi Hastanesi Deri ve Zührevi Hastalıklar Anabilim Dalı Büllöz Hastalıklar Ünitesinde takip edilmekte olan ve ardışık olarak ritüksimab tedavisi kullanılmış 13 PV hastası (5 kadın, 8 erkek) klinik muayene verileri, alınan tedaviler ve immünolojik kontrol sonuçları retrospektif olarak değerlendirmek üzere çalışmaya dahil edilmiştir.
Bulgular: Ritüksimab tedavisi bir hastada lenfoma protokolünde, diğer 12 hastada romatoid artrit protokolünde (1000 mg/ infüzyon dozunda 15 gün ara ile 2 kez ) uygulandı. Hastalar ortalama 18.5 ay süre ile izlendi. Tüm hastalarda ritüksimab tedavi öncesi yüksek değerlerde saptanan desmoglein 1 ve/veya 3 antikorlarında, tedavi sonrası azalma ve/veya negatifleşme saptandı. Desmoglein 3 antikorlarında bazale göre 3. ve 6. aylarda istatiksel azalma olduğu saptandı. Tüm hastalarda bazale göre kortikosteroid ihtiyacı 3, 6 ve 12. aylarda istatiksel olarak anlamlı azalmış olup şu an klinik olarak 7 hasta tedavisiz tam remisyon, 1 hasta tedavisiz parsiyel remisyon, 2 hasta minimal tedavi altında tam remisyon, 1 hasta tedavi altında tam remisyon, 1 hasta minimal tedavi altında parsiyel remisyon durumlarını sürdürmektedir. Bir hasta kontrole gelmediği için takipten düşmüştür. İzlem süresince 7 hastada hiç yan etki gözlenmezken, en sık görülen yan etkiler hafif infüzyon reaksiyonları ve 3 diyabetik hastada hiperglisemi olmuştur. Relaps 7 (% 53.8) hastada ortalama 13.8 ayda ortaya çıkmıştır. Relapslarda idame ritüksimab uygulaması tercih edilmiştir.
Sonuçlar: Çalışmamızın sonucuna göre ritüksimab, özellikle dirençli PV hastalarında kortikosteroid ihtiyacını azaltmada etkili ve güvenli bir ajan olarak değerlendirilmiştir.