Granülomatöz deri hastalýklarý histopatolojisinde granülom oluþumu ile karakterize heterojen bir hastalýk grubudur. Etiyolojik olarak, enfeksiyöz ve enfeksiyöz olmayan da (yabancý cisim, malignite, metabolitler ve kimyasallar) dahil olmak üzere çok çeþitli uyaranlarla tetiklenebilirler. Her ne kadar patofizyolojik mekanizmalar hala yeterince anlaþýlamasa da, hastanýn baðýþýklýk sistemi bir ajaný ortadan kaldýramadýðýnda enfeksiyöz granülom oluþumu meydana gelebilir. Klinik olarak lokalize veya dissemine enfeksiyöz granülom oluþumu, ajanýn patojenitesi veya hastanýn baðýþýklýðý ile ilgili olabilir. Enfeksiyöz granülomatöz reaksiyonlara neden olan tipik ajanlar: Mikobakteriler, mantar enfeksiyonlarý veya layþmanya gibi parazitlerdir. Bu derlemede, klinik deneyimimizde daha sýk karþýlaþýlabilecek enfeksiyöz nedenli granülomatöz deri hastalýklarýný özetlemeyi amaçladýk.

Amaç: Akne vulgaris ile ilgili bilgilendirme toplantýsý öncesi ve sonrasýnda uygulanan anket formlarý ile bilgilendirici sunumlarýn akne hakkýndaki farkýndalýk ve bilinç düzeylerine katkýsýný incelemek amaçlanmaktadýr.
Gereç ve Yöntem: Ulusal Akne Haftasý kapsamýnda hastane, ortaokul ve lise dengi okullarda verilen bilinçlendirme eðitimi öncesi ve sonrasýnda katýlýmcýlardan 20 soruluk bir anket doldurmalarý istendi. Ýstatistiksel anlamlýlýk düzeyi p≤0,05 olarak kabul edildi.
Bulgular: Eðitim öncesi ve sonrasýnda anket formunu dolduran 466 kiþinin yaþ ortalamasý 17,4±6,9 idi. Eðitim öncesi katýlýmcýlarýn %31,1’i aknenin karaciðer kaynaklý olduðunu düþünürken, eðitim sonrasý bu oran %16,7’ye indi. Akne hakkýnda bilgi almak için eðitim öncesi katýlýmcýlarýn %47,6’sý doktora, %23,9’u sosyal medyaya baþvururken, eðitim sonrasý %77’si doktora baþvurmayý tercih edeceðini belirtti. Katýlýmcýlarýn %51,1’i akne tedavisinin 1-2 hafta içerisinde etkisini göstereceðini beklerken, eðitim sonrasý %83,3’ü 2-3 ay kullandýktan sonra yanýt alýnabileceðini belirtti. Kiþilerin öðrenim durumlarý, “ortaokul-lise-diðer” olarak gruplandýrýldýðýnda, eðitim sonrasý gruplar arasýnda öðrenim durumlarýna göre istatistiksel olarak anlamlý bir farklýlýk saptandý (p=0,005).
Sonuç: Çalýþmamýz bireylerin hem akne hakkýndaki yanlýþ bilgi ve tutumlarýný ön plana çýkarmakta, hem de hekimlerin vereceði eðitim seminerleri ve bilgilendirme toplantýlarý ile bilgi düzeylerinde kayda deðer bir geliþme saðlanacaðýný göstermektedir.

Amaç: Psoriatik hastalarýn nötrofil-lenfosit oraný (NLO), karotis intima media kalýnlýðý (KÝMK), epikardiyal yað dokusu (EYD) kalýnlýðý ve arteryel sertlik deðerlerini saðlýklý denekler ile karþýlaþtýrmayý ve bu parametrelerin psoriazis þiddeti ile iliþkisini araþtýrmayý amaçladýk.
Gereç ve Yöntem: Çalýþmaya psoriazisli 102 hasta, yaþ ve cinsiyet olarak eþleþtirilmiþ 102 kontrol dahil edildi. Tüm hastalarda KÝMK, ekokardiyografik EYD, arteryel sertlik [aortik sertlik indeksi (ASÝ) ve aortik esneyebilirlik], antropometrik ölçümler, psoriazis alan ve þiddet indeksi (PAÞÝ) skoru ve metabolik parametreler ölçüldü.
Bulgular: Psoriazis grubunda ortalama NLO saðlýklý deneklere göre anlamlý þekilde daha yüksekti (2,3±0,74’e karþýlýk 1,49±0,36; p<0,01). Ek olarak, KÝMK, EYD ve ASÝ psoriazisli hastalarda kontrollere kýyasla anlamlý þekilde yüksekti (sýrasýyla; 0,95±0,25’e karþýlýk 0,57±0,13 mm; p<0,01; 0,77±0,23’e karþýlýk 0,42±0,12 cm; p<0,01; 3,21±0,37’ye karþýlýk 2,55±0,28; p<0,01). Ayrýca, NLO’nun PAÞÝ skoru ≥10 olan psoriatik hastalarda daha yüksek olduðu gösterildi. Psoriatik hastalarda NLO deðeri KÝMK, EYD ve ASÝ ile korelasyon göstermiyordu. Psoriazisli hastalarda ASÝ ve EYD yaþ, vücut kitle indeksi, bel çevresi, sistolik kan basýncý, diyastolik kan basýncý, trigliserit ve ürik asit düzeyleri ile pozitif korelasyona sahipken, KÝMK yaþ ve bel çevresi ile negatif korelasyona sahipti (tüm karþýlaþtýrmalar için p<0,05).
Sonuç: Psoriatik hastalarýn saðlýklý deneklere kýyasla daha fazla aterosklerotik yüke sahip olduðunu ve NLO’nun psoriazis þiddeti ile güçlü bir iliþkisi olduðunu bulduk.

Amaç: Tip 1 diabetes mellitus (T1DM), çocukluk çaðýnýn en yaygýn kronik hastalýklarýndan biri olup, önemli deri deðiþikliklerine neden olabilmektedir. T1DM’li çocuk hastalarda deri bulgularýný inceleyen çalýþmalar sýnýrlýdýr. Çalýþmamýzda, T1DM’li çocuk hastalarda deri lezyonlarýnýn sýklýðýný tanýmlamak ve bu deri lezyonlarýnýn hastalýk süresi ve hemoglobin A1c (HbA1c) düzeyi ile iliþkisinin deðerlendirilmesi amaçlandý.
Gereç ve Yöntem: Bu kesitsel çalýþmada T1DM tanýlý 65 çocuk hasta ve yaþ ve cinsiyet olarak eþleþtirilmiþ 78 saðlýklý çocuk deðerlendirildi. Çalýþmaya alýnan olgularýn ayrýntýlý deri muayeneleri yapýldý.
Bulgular: T1DM’li çocuklarýn ortalama hastalýk baþlangýç yaþý 7,1±3,7 ve ortalama hastalýk süresi 45,9±40,4 aydý. DM’li çocuklarýn ortalama HbA1c deðeri 8,0±1,6 olarak saptandý. Hastalarýn 9’u (%13,8) insülin infüzyon pompasý kullanýrken, 56’sý multipl doz insülin enjeksiyon tedavisi uygulamaktaydý. Hastalarýn 54’ünde (%83) insülin tedavisi ile iliþkili en az bir deri reaksiyonu mevcuttu. Sýrasýyla; ekimoz (%50,8), lipohipertrofi (%44,6) ve post-enflamatuvar hiperpigmentasyon (%26,2) en sýklýkla saptanan insülin tedavisi iliþkili deri reaksiyonlarýydý. Ancak insülin infüzyon pompasý kullanan hastalar arasýnda en sýk insülin tedavisi iliþkili deri reaksiyonu hipopigmente skar (5/9, %55) olarak bulundu. Saðlýklý kontrollerle karþýlaþtýrýldýðýnda, tip 1 DM’li grupta diyabet ile iliþki deri belirtilerinden sadece kserozis kutis ve rubeosis faciei diabetikorumun istatistiksel olarak anlamlý yüksek olduðu görüldü. Kserozis kutis DM’li hastalarda 19 (%29), saðlýklý kontrollerde 8 (%10,2), rubeosis faciei ise DM’li hastalarda 6 (%9,2), saðlýklý kontrollerde 1 (%1,3) olguda saptandý. Anlamlý bir iliþki gösterilememiþ olsa da, rubeosis faciei veya kserozis kutisi olan hastalarýn, olmayanlara göre hastalýk süresi daha uzun, HbA1c düzeyi daha yüksek bulundu.
Sonuç: Hasta ve bakým verenlerin eðitimi, bilinçlendirilmesi ve hekimlerin farkýndalýðýnýn artýrýlmasý ile T1DM’li çocuklarda, deri bulgularýnýn yönetimi ve önlenmesi için oldukça önemli faydalar saðlanacaðýný düþünüyoruz.

Amaç: Melanom en ciddi kanser tiplerinden birisidir. Hastada geçirilmiþ melanom öyküsü olmasý, yeni bir melanom oluþumu açýsýndan risk faktörüdür. Bu nedenle koruyucu önlemlerin bilinmesi ve uygulanmasý melanom tanýsý alan hastalarda önem arz etmektedir. Bu çalýþmada, melanom tanýsý alan hastalarýn melanom risk faktörleri hakkýnda bilgi düzeyleri, güneþten korunma ve kendi kendine deri muayenesi yapma alýþkanlýklarý ve hekimleri ile melanom hakkýnda iletiþimlerinin deðerlendirilmesi amaçlanmýþtýr.
Gereç ve Yöntem: Kesitsel olarak planlanan çalýþmamýza, melanom tanýsý alan 65 hasta dahil edilmiþtir. Hastalara melanom risk faktörleri, güneþten korunma ve kendi kendine deri muayenesi yapma alýþkanlýklarý ve hasta-hekim iletiþimi hakkýnda sorular içeren bir anket verilmiþtir.
Bulgular: Güneþ maruziyeti rölatif olarak iyi bilinen (%67,7) bir risk faktörü olarak saptanýrken, diðer risk faktörleri; özellikle deri, saç ve göz rengi hakkýndaki bilgi düzeyi düþük (%21,5 ile %36,9 arasýnda) bulunmuþtur. Güneþ koruyucu krem kullanýmýnýn yetersiz olduðu (%33,8) ve güneþ koruyucu kremlerin uygun þekilde kullanýlmadýðý saptanmýþtýr. Diðer güneþten korunma alýþkanlýklarýnýn uygulanmasýnýn deðiþken olduðu görülmüþtür. Melanom hastalarýnýn yarýsý (%50,8) kendi kendine deri muayenesi yaptýðýný ifade etmiþtir. Kendi kendine deri muayenesi yapmayan hastalar, yapmamalarýnýn en sýk nedenini “kendi kendine deri muayenesi yapmamýz gerektiðini bilmiyorduk” olarak belirtmiþlerdir. Hastalarýn üçte birinden fazlasý (%35) kendi doktorlarýndan melanom hakkýnda bilgi almadýklarýný ifade etmiþlerdir. Doktorlarýndan bilgi alan melanom hastalarýn tamamýna yakýný sadece sözlü olarak, %4’ü ise yazýlý olarak bilgi aldýklarýný belirtmiþlerdir. Sonuç: Çalýþmamýz, melanom hastalarýnýn melanom hakkýnda kapsamlý bir eðitime ve melanomlu hasta-hekim iletiþimini geliþtirmeye yönelik planlamalara ihtiyaç olduðunu göstermektedir. Yapýlacak daha geniþ çaplý çalýþmalarla, melanom hastalarýnýn, koruyucu alýþkanlýklarý uygulamama nedenleri daha ayrýntýlý olarak belirlenebilir ve elde edilen sonuçlarla eðitimlerin içeriði planlanabilir

Amaç: Çalýþmamýz ülkemizdeki genç akademisyen dermatologlarýn özelliklerini deðerlendirmeyi ve onlarýn gözünden dermatoloji alanýnda akademisyen olmanýn olumlu ve olumsuz yönlerini incelemeyi amaçlamýþtýr.
Gereç ve Yöntem: Kesitsel olarak planlanan çalýþmamýzda, Türkiye’de bir üniversite veya eðitim ve araþtýrma hastanesinde, dermatoloji alanýnda, doktor öðretim üyesi veya öðretim görevlisi olarak çalýþan dermatologlara elektronik bir anket gönderilmiþtir. Anket sorularý genç akademisyen dermatologlarýn, akademik dermatoloji hakkýndaki görüþlerini deðerlendirmek için hazýrlanmýþtýr.
Bulgular: Çalýþmamýza doktor öðretim üyesi ve öðretim görevlisi ünvanýna sahip toplam 37 dermatoloji hekimi katýlmýþtýr. Katýlýmcýlar; akademisyenliði seçmelerinin en önemli nedenlerinin ve akademik yaþamýn en tatmin edici yönlerinin, eðitim vermek, araþtýrma yapmak ve kompleks hastalýklarla uðraþmak olduðunu belirtmiþlerdir. Maddi gelir, akademisyenliðin tercih edilmesinde en az etkili (%5,4) neden olarak saptanmýþtýr. Araþtýrma yapmanýn en zorlayýcý yönünün, araþtýrma faaliyetleri için yeterli zaman olmamasý (%70,3) olduðu öðrenilmiþtir. Katýlýmcýlar, desteðe veya eðitime en çok ihtiyaç duyduklarý konularýn, araþtýrma istatistiklerinin yapýlmasý (%78,4) ve yurtdýþýnda eðitim tecrübesi (%67,6) olduðunu ifade etmiþlerdir.
Sonuç: Çalýþmamýz, bildiðimiz kadarýyla, Türkiye’de dermatoloji alanýnda akademisyenliði deðerlendiren ilk çalýþma özelliðini taþýmaktadýr. Çalýþmamýzýn sonuçlarýnýn, ülkemizde akademik dermatoloji hakkýnda bilgi saðladýðýna ve akademik hayata devam etmek isteyen dermatoloji hekimlerinin farkýndalýðýný artýrmaya yardýmcý olabileceðine inanýyoruz.

Keratoderma palmoplantaris transgrediens olarak da bilinen Mal de Meleda (MDM), tahmini prevalansý 1: 100.000 olan nadir görülen ve otozomal resesif geçiþ gösteren bir palmoplantar keratodermadýr. SLURP-1 genetik mutasyonlarý, MDM’de rol oynar. Tipik olarak doðumdan kýsa bir süre sonra baþlar. Palmoplantar bölgeden dorsal yüze ilerleyen ve yaþ ile kliniði kötüleþen hiperkeratoz ile karakterizedir. Hastalýk el ve ayaklarda ciddi iþlevsel bozukluða ve psikososyal problemlere yol açabilir. Çok nadir olduðundan hastalar yanlýþ taný ve tedaviler alabilmektedirler. Diz ve dirsek tutulumu nedeniyle psoriazis ile karýþtýrýlabilmektedir. Bu olgu sunumunda, daha önce Türkiye’den bildirilmemiþ patojenik varyanta sahip olan ve uzun yýllar psoriazis tanýsý ile takip edilen, geç taný alan ve sistemik asitretin ile tatmin edici klinik iyileþme saðlanan MDM tanýlý aile sunulmaktadýr.

Dilde pigmente fungiform papilla (DPFP) saptanan 12 yaþýndaki bir kýz çocuðunda, tip 1 ve 2 paternlerinin birlikteliði gözlendi. Dilde eþlik eden difüz, yama tarzýndaki pigmentasyonun, ýrksal bir pigmentasyon ya da DPFP’nin bir komponenti olabileceði düþünüldü. Bu hastanýn bir diðer ilginç özelliði ise diþlerdeki pigmentasyon idi. Bu durum, rastlantýsal olabileceði gibi, kromojenik bakteriler ya da önceki oral demir tedavisine baðlý olabilir.