Amaç: Bu çalýþmada son zamanlarda artan minimal invaziv kozmetik uygulamalarýn beraberinde getirdiði týbbi uygulama hatasý iddialarý ve bu yöndeki davalarda görülen artýþ ile gündeme gelen hekimlerin eser sözleþmesinden doðan sorumluluklarýnýn önemi vurgulanarak, Yüksek Yargý Mahkemelerinin kararlarý doðrultusunda bu uygulamalardan doðan anlaþmazlýklarýn hukuki açýdan deðerlendirilme kýstas ve yöntemlerinin tartýþýlmasý ve bu konuda adli týbbi açýdan dikkat edilecek hususlarýn vurgulanmasý amaçlanmýþtýr.
Gereç ve Yöntem: “https: //legalbank.net/arama/mahkeme-kararlari” adresinden “botoks, estetik”, “dolgu, estetik” “lazer, epilasyon” “lazer, estetik”, “lazerle gençleþtirme”, “lazer rejuvenasyon”, “peeling”, “dermapen”, “mezoterapi”, “platelet rich plasma”, “saç ekimi” anahtar kelimeleri kullanýlarak yapýlan tarama sonucunda dermatolojik estetik iþlemler sonucu týbbi uygulama hatasýný konu edinen kararlarýn tümü çalýþmaya dahil edilmiþtir. Kararlarda yer alan; uygulanan iþlemin özelliði, ortaya çýkan zarar, ilk ve son mahkeme kararlarý medikolegal açýdan deðerlendirilmiþtir.
Bulgular: Tarama kriterlerini karþýlayan 74 karara ulaþýlmýþtýr. Kararlarýn büyük çoðunluðu (%83,8, n=62) lazer epilasyon uygulamalarýný konu edinmekteydi. Çalýþmaya dahil edilen kararlara konu uygulamalarýn en sýk yapýldýðý yerlerin güzellik merkezleri ve güzellik salonlarý (%58,1) olduðu, kararlarýn %78,3’ünün (n=58) üst derece mahkemeleri tarafýndan bozulduðu, %21,6’sýnýn ise onandýðý tespit edilmiþtir. Bozma nedenleri arasýnda bilirkiþi raporlarýndaki eksiklikler dikkati çekmiþtir.
Sonuç: Dermatolojik estetik iþlemler içinde en sýk karþýlaþýlan týbbi uygulama hatasý iddialarýnýn, uygulama yeri olarak güzellik merkezlerinde ve iþlem olarak da lazer epilasyon uygulamalarýnda görüldüðü saptanmýþtýr. Üst derece mahkemelerinin kararlarýnda; uygulayýcýnýn yetkisi, aydýnlatma yükümlülüðünü yerine getirip getirmediði, komplikasyon yönetimi, eser sözleþmesi gereði taahhüt edilen sonucu gerçekleþtirip gerçekleþtirmediði, mesul müdürün gözetim ve denetim sorumluluðu gibi hususlarýn üzerinde durulduðu görülmektedir.

Amaç: Liken planus (LP) her yaþtan insaný etkileyen yaygýn görülen bir enflamatuvar dermatozdur. Asitretin sistemik tedavilerde birinci basamak tedavilerden biridir; ancak bazý durumlar kullanýmýný kýsýtlamakta ve alternatif tedavi arayýþlarýný teþvik etmektedir. Çalýþmamýzda asitretin alternatifi olarak metotreksatýn etkinliðini ve güvenliðini karþýlaþtýrmayý amaçladýk.
Gereç ve Yöntem: Ocak 2021-2024 tarihleri arasýnda LP tedavisi için metotreksat veya asitretin baþlanan hastalarýn tedavi yanýtý, klinik ve demografik özellikleri retrospektif olarak incelendi. Hastalarýn metotreksat ve asitretin tedavilerine yanýtý analiz edildi. Klinik iyileþme gösteren, yeni lezyonlarý olmayan ve kontrolü sürdürmek için devam eden tedaviye ihtiyaç duyan hastalar “klinik yanýt” olarak sýnýflandýrýldý. Klinik yanýt gösteren ve tedavinin kesilmesinden sonra temiz kalan hastalar “remisyon” olarak sýnýflandýrýldý. Her iki tedaviyle semptomlarý gerilemeyen veya yeni lezyon çýkýþlarý devam eden hastalar “tedaviye yanýtsýz” kabul edildi.
Bulgular: Çalýþmaya 66 hasta dahil edildi. Hastalarýn yaþ ortalamasý 53,4±9,6, kadýn hasta sayýsý 47 (%71,2) erkek hasta sayýsý 16 (%28,8) idi. Hastalarýn 31’i (%46,9) metotreksat, 35’i (%53,1) asitretin kullanmaktaydý. Metotreksat 10-15 mg/hafta subkutan, asitretin 20-35 mg/gün oral olarak kullanýlmýþtý. Metotreksat kullanan hastalarda klinik yanýt oraný (n=30, %96,7), asitretin kullananlardan (n=28, %80) anlamlý olarak daha fazlaydý (p<0,05). Metotreksat kullanýmý olan (15,9 hafta) grup ile asitretin kullanýmý olan (13,8 hafta) olan grup arasýnda öngörülen tedavi yanýt süresi anlamlý farklýlýk göstermemiþtir (p>0,05). Remisyona ulaþan hasta sayýsý ve süresi, tedavilerin yan etki oraný açýsýndan istatistiksel açýdan anlamlý fark yoktu (p>0,05).
Sonuç: Metotreksat ve asitretin LP tedavisinde etkili ve güvenli seçeneklerdir. Tedavi kýlavuzlarýnýn düzenlenmesi için çok merkez randomize kontrollü çalýþmalara ihtiyaç vardýr.

Amaç: Alopesi areata (AA), saçlý deri ve kýllý bölgeleri tutan, kolaylýkla taný konulabilen sýk görülen bir non-sikatrisyel saç dökülmesi sebebidir. Atipik olgularda histopatolojik inceleme önerilmektedir. Bu çalýþmada amacýmýz, dermatologlarýn AA’lý hastalarda ne zaman histopatolojik incelemeye ihtiyaç duyduklarýný ortaya koymak ve atipik olgularda tanýya yardýmcý olabilecek klinik ve trikoskopik ip uçlarýný belirlemekti.
Gereç ve Yöntem: Klinik ve histopatolojik olarak AA tanýsý alan hastalar retrospektif olarak çalýþmaya alýndý. Yaþ, cinsiyet, lezyon lokalizasyonlarý, lezyon sayýlarý, trikoskopik bulgular, ön tanýlar, saçlý deri dýþý tutulum varlýðý ve týrnak bulgularý kaydedildi.
Bulgular: Yüz otuz yedi hastanýn 10’una (%7,3) histopatolojik inceleme yapýlmýþtý. Hastalarýn yaþ ortalamasý 37,9 (±14,68) idi. Hastalarýn beþi (%50) kadýn, beþi erkek idi. Ortalama hastalýk süresi (±74,55) ay idi. Tüm hastalarýn ilk ataðýydý. En sýk iki ön taný yama AA (n=9, %39,5) ve sikatrisyel alopesi (n=7, %30,4) idi. Folikül ostiumlarýnda kayýp (n=7), vellus saçlar (n=7), anizotrikozis (n=5), sarý noktalar (n=5) ve eritematöz zemin (n=4) en sýk görülen beþ bulguydu. Sadece 1 hastada (%10) saçlý deri dýþý tutulum saptandý. Ýki hastada (%20) týrnak bulgularý izlendi.
Sonuç: Hastalýk süresinin uzun olduðu olgularda; folikül ostiumlarýnda kayýp ve vellus saçlara gibi bazý beklenmedik trikoskopik bulgularýn gözlenebileceðini ancak ünlem saçlar, sarý noktalar ve siyah noktalar gibi tipik trikoskopik bulgularýn görülmeyebileceðini düþünmekteyiz. Bazý çeliþkili olgularda histopatolojik konfirmasyon gerekebilir.

Edinilmiþ telenjiektazi makülaris multipleks (TMMA), bugüne kadar Asya popülasyonunda bildirilen çok nadir bir antitedir. Hepatit enfeksiyonu ve diðer bazý sistemik hastalýklarla birliktelikler rapor edilmiþtir. Hepatit C enfeksiyonu ile iliþkisi yeni tanýmlanan bir antitedir. Burada hepatit C enfeksiyonu olan ve TMMA tanýsý alan 42 yaþýnda bir Türk hasta sunulmakta ve literatür taramasý verilmektedir. Bu nadir hastalýðýn karakteristik görünümünün bilinmesi, klinisyenin taný ve yaklaþýmýný kolaylaþtýracaktýr.

Erdheim-Chester hastalýðý (ECH) Langerhans hücre dýþý histositlerin proliferasyonu ile seyreden nadir bir multisistem hastalýðýdýr. Birden fazla doku ve organda aþýrý histiyosit üretimi ve birikimi ile karakterizedir. Tutulum bölgeleri arasýnda uzun kemikler, deri, göz, akciðerler, beyin, hipofiz bezi ve/veya ek doku ve organlar yer alabilir. Hastalýk seyri organ tutulumu ve tutulum derecesine baðlý olarak deðiþkenlik gösterir. Bu olgu raporunda, deride skuamöz endüre plak lezyonlarla seyreden ECH tanýsý konmuþ 54 yaþýnda bir kadýn olguyu ele aldýk.

Tufted anjiyom (TA), eritematöz maküller, plaklar ve nodüller þeklinde ortaya çýkan ve yavaþ ilerleyen nadir bir benign vasküler tümördür. Histopatolojik olarak, dermiste cannonball paterni oluþturan endotel hücre demetleri ile karakterizedir. Öncelikle çocuklarý ve ergenleri etkiler. On iki yaþýndaki bir çocuk, 5 yaþýndan beri var olan, sað boynunda tek, aðrýlý ve büyük boyutlu halka þeklinde bir plak ile bize baþvurdu. Lupus vulgaris, borderline tüberküloid Hansen, halka þeklinde elastolitik dev hücreli granülom, edinilmiþ hemanjiyom ve benign vasküler tümörler ayýrýcý tanýlar olarak deðerlendirildi. Boyun ultrasonunda, sað boyunda derin plana uzanýmý olmayan, belirsiz sýnýrlý hipoekoik bir bölge tespit edildi. TA, histopatolojik bulgulara dayanarak teþhis edildi. Bu olguyu, histolojik bulgularla doðrulanan ve granülomatöz bir lezyonu andýran tek, büyük, eritematöz halka þeklinde bir plak olarak ortaya çýkan nadir bir TA klinik formu olmasý nedeniyle sunuyoruz.