Dermoscopic classification of Clark Nevi seen in our region.

Backround and design: Not much is published about the different dermoscopic features of Clark nevi (CN) and a dermoscopic classification system about these nevi has been developed recently by Hofmann-Wellenhof et al. In the present study we used this system which is based on the morphology of the structural features and pigment distribution to classify CN seen in our region. Another objective was to investigate whether individuals bear a predominant type of CN. Materials and methods: Eight hundred fourty-one CN from 31 patients who attended the outpatient nevi clinic of our department were documented using digital dermoscopy. The structural features of CN were classified as reticular (R), globular (G), homogeneous (H) patterns or as combinations of these types and the pigment distribution was determined as uniform, central hyper- or hypopigmented, peripheral hyper- or hypopigmented and multifocal hyper- or hypopigmented. Results: Eight hundred fourty-one CN were classified as follows: 236 ( 28.1 %) G; 227 (27.0 %) R-G; 139 (16.5 %) G-H; 132 (15.7 %) R; 52 (6.2 %) H; 48 (5.7 %) R-H; seven (0.8 %) unclassified. Conspicuously, most individuals were inclined to a predominant type of Clark nevus. 487 (57.9 %) of these Clark nevi were localized on the trunk and the rest were on the extremities. Conclusion: The most common dermoscopic type of Clark nevi may change according to the different races. It's clear that this classification system is easily applicable as well as it's reprudicable. This detailed characterization of different dermoscopic types can offer a base and advantage for further studies about the morphological changes of Clark nevi and will help us to understand the biology of
these melanoma precursors better.

Bölgemizde görülen clark nevüslerin dermoskopik klasifikasyonu

Clark nevüslerin (CN) değişik dermoskopik özellikleri hakkında çok yayın yoktur. Ancak yakınlarda Hofmann-Wellenhof ve ark. tarafından bu nevüsler için bir dermoskopik klasifikasyon sistemi geliştirilmiştir. Bu çalışmada yapısal özelliklerin morfolojisine ve pigment dağılımına dayanan bu sistem kullanılarak bölgemizde görülen CN'lerin sınıflandırılması amaçlanmıştır. Diğer bir hedefimiz ise hastalarda CN'lere ait bir dominant tip olup olmadığının belirlenmesidir. Anabilim Dalımız nevüs polikliniğine başvuran 31 hastadaki 841 CN dijital dermoskopi ile dokümente edilmiştir. CN'lerin yapısal özellikleri retiküler (R), globuler (G), homojenöz (H) patern veya bu tiplerin kombinasyonları şeklinde, pigment dağılımı ise uniform, santral hiper- veya hipopigmente, periferal hiper- veya hipopigmente ve multifokal hiper- veya hipopigmente biçiminde sınıflandırılmıştır. Sekizyüz kırkbir CN klasifikasyon sonuçları şöyledir: 236 (%28.1) G; 227 (%27.0) R-G; 139 (%16.5) G-H; 132 (%15.7) R; 52 (%6.2) H; 48 (%5.7) R-H; 7 (%0.8) sınıflandırılamayan. Hastaların çoğunda CN'lerin bir tipi aşikar biçimde hakim bulundu. CN'lerin 487'si (%57.9) gövdede, gerisi ekstremitelerde lokalize idi. CN'lerin en sık rastlanan dermoskopik tipi farklı ırklara göre değişkenlik gösterir. Bu klasifikasyon sisteminin kolay uygulanabildiği ve tekrarlanabilir oluşu açıktır. Farklı dermoskopik tiplerin böyle detaylı şekilde karakterize edilmesi, CN'lerin morfolojik değişimleri hakkında yapılacak ileri çalışmalar için bir zemin ve avantaj oluşturabilir ve böylece bu melanom öncüsü olabilen nevüslerin biyolojisinin anlaşılmasında yardımcı olacaktır.