A Case of Peristomal Pyoderma Gangrenosum Following Enterocutaneous Fistula

Pyoderma gangrenosum (PG) is an uncommon ulcerative skin disorder that is often associated with underlying systemic diseases, the most common of which is inflammatory bowel disease. It can rarely develop after minor trauma or surgery. Most reports of this condition developing after abdominal surgery have been reported following ostomy formation. Peristomal pyoderma gangrenosum (PPG), an unusual variant of PG, has been reported almost exclusively in patients with inflammatory bowel disease and is frequently misdiagnosed. We describe a 62-year-old woman with refractory PG, which has developed at surgical site of enterocutaneous fistula operation. As PG can mimic a necrotizing soft tissue infection, multiple unnecessary surgical procedures can be performed on such a patient, without improvement. A right diagnosis, based upon the distinctive clinical features and a compatible histology, is essential to avoid surgical procedure that often tends to exacerbate this unusual process.

Enterokutan Fistül Açılımını Takiben Gelişen Peristomal Piyoderma Gangrenozum

Piyoderma gangrenozum (PG), en çok inflamatuvar barsak hastalığıyla olmak üzere, sıklıkla altta yatan sistemik hastalıklarla ilişkili olan nadir bir ülseratif deri hastalığıdır. Minör travma ve cerrahiden sonra da gelişebilmektedir. Abdominal cerrahiden sonra gelişebilen bu durumu anlatan çoğu makalede ostomi açılmasını takiben izlendiği bildirilmektedir. Peristomal piyoderma gangrenosum (PPG), inflamatuvar barsak hastalığı olan hastalarda neredeyse hiç izlenmeyen ve sıklıkla yanlış tanı konulan, daha nadir bir PG varyantıdır. Bu makalede, geçirmiş olduğu enterokutan fistül operasyon yerinde tedaviye dirençli bir PPG gelişen, 62 yaşında bir bayan hasta sunmaktayız. PPG'nin nekrotizan yumuşak doku enfensiyonunu taklit edebilmesi nedeniyle, hasta, sonunda herhangi bir düzelme olmayan, çok sayıda gereksiz cerrahi girişime maruz kalabilmektedir. Bu nadir durumun daha da alevlenmesine yol açan bir cerrahi girişimden sakınmak için, ayırt edici klinik özellikler ve bunu destekleyen histolojik tabloya dayanan bir doğru tanıya gereksinim vardır.