Melazmada antioksidan aktivite

Amaç: Melazma sık görülen, yüzde kahverengiden gri-kahverengiye değişen düzensiz şekilli maküllerle karakterize simetrik bir hipermelanozisdir. Çoğunlukla gebelik periyodu ve oral kontraseptif ilaç kullanımı ile ilişkilidir. Güneş ışığı ve genetik faktörler melazma patogenezinde önemli rol oynamaktadır. Deri ultraviyole ışığı ve çevresel okside edici etmenlere maruz kalarak oksidatif stresin hedefi haline gelmektedir. Topikal ve oral antioksidanlar melazma tedavisinde kullanılmaktadır. Bu araştırmada amaç, melazmalı hastalarda serum antioksidan kapasitesini saptamak ve antioksidan düzeyleri ile melazma şiddeti arasındaki ilişkiyi belirlemektir.
Gereç ve Yöntem: Kırk dokuz melazma hastası ve 35 kontrol çalışmaya dahil edildi. Her hastada derideki pigmentasyon düzeyi Melazma Alan Şiddet İndeksi (MAŞİ) ve meksametre skoru kullanılarak değerlendirildi. Serum troloks eşdeğeri antioksidan kapasite (TEAC), total antioksidan aktivite (TAOA), demir iyonu indirgeyici antioksidan güç yöntemi (FRAP) düzeyleri spektrofotometrik olarak hasta ve kontrol grubunda değerlendirildi.
Bulgular: TEAC düzeyi hastalarda kontrol grubuna göre daha yüksek idi (p<0,00). Ancak, MAŞİ ile TEAC, TAOA ve FRAP arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmadı.
Sonuç: Araştırmamızda serum antioksidanları ile melazma şiddeti arasında ilişki saptanmadı. Bu sonuçlara göre, melazmalı hastalarda antioksidan tedavinin her zaman etkili olmayabileceği sonucuna varıldı.

Antioxidant activity in melasma

Background and Design: Melasma is a common, symmetric hypermelanosis characterized by irregular brown to gray-brown macules on the face. It is frequently associated with pregnancy and oral contraceptive consumption. Sunlight and genetic factors play major roles in the pathogenesis of melasma. Human skin exposed to ultraviolet light or environmental oxidizing pollutants become a preferred target of oxidative stress. Topical and oral antioxidants are used to treat melasma. To investigate serum antioxidant capacity in patients with melasma and relationship between antioxidant levels and melasma severity.
Materials and Methods: Forty-nine cases of melasma and 35 controls were included in the study. Each patient’s skin pigmentation was assessed using the Melasma Area Severity Index (MASI) and mexameter reading. Serum trolox equivalent antioxidant capacity (TEAC), total antioxidant activity (TAOA), and ferric reducing power (FRAP) were evaluated in patients and controls by spectrophotometric method. Results: TEAC levels were higher in patients than in controls (p<0.00). However, there was no statistically significant relationship of MASI with TEAC, TAOA and, FRAP.
Conclusion: According to our results, there is not a strong relationship between serum antioxidants and melasma severity. Therefore, we propose that antioxidant therapy may not be necessary in patients with melasma.