Background and Design: The aim of our study was to histopathologically evaluate the effects of platelet rich plasma (PRP) and platelet poor plasma (PPP) treatment in wound healing process in rats with partial thickness wound.
Materials and Methods: Rats were divided into three groups as topical serum physiologic (SP) (group 1, n=9), PPP (group 2, n=9), and PRP (group 3, n=9). Wound model was created by radiofrequency-electrosurgery. Each group was treated once with SP, PRP and PPP. Four-millimeter punch biopsies were collected from each rat on the 4th, 7th, 14th and 21st days. One rat in each of the PRP and SP groups was lost before the study was completed.
Results: In our study, we observed that PRP significantly increased granulation tissue formation and angiogenesis after the fourth day of treatment. PPP increased granulation tissue formation and angiogenesis to a lesser extent than PRP but to a greater extent compared to SP. An increase in fibroblast density was observed in PRP and PPP groups compared to that in SP group on the 7th, 14th and 21st days. Epidermal detachment was significantly increased in the PRP group compared to PPP group on the 4th day. On 7th and 14th days, a higher increase was observed in the PPP and PRP groups compared to SP group. On the 21st day, epidermal detachment was observed in all the three groups. In terms of collagen synthesis levels, a significant increase was observed in PPP group compared to SP group on the 4th day and a significant increase was observed in PRP group compared to PPP group on the 21st day. There was no significant difference between groups on the 7th and 14th days.
Conclusion: In our study, we observed that both PRP and PPP stimulate and increase angiogenesis, reepithelization, granulation tissue and collagen synthesis compared to SP. We observed that there was a significant increase in angiogenesis and granulation tissue formation in PRP group compared to PPP group.
Amaç: Çalışmamızın amacı trombositten zengin plazma (PRP) ve trombositten fakir plazmanın (PPP) kısmi kalınlıklı yara oluşturulmuş ratlarda yara yeri iyileşmesinde oluşturacağı etkilerin histopatolojik olarak değerlendirilmesidir.
Gereç ve Yöntem: Sıçanlar, serum fizyolojik (SF) (grup 1, n=9), PPP (grup 2, n=9), PRP (grup 3, n=9) grubu olacak şekilde 3 gruba ayrıldı. Radyofrekans-elektrocerrahi yöntemi ile yara modeli oluşturuldu. Her bir gruba SF, PRP, PPP uygulaması bir kez uygulandı. Her sıçandan, işlemi takip eden 4. 7. 14. ve 21. günlerde 4 mm punch biyopsiler alındı. SF ve PRP uygulanan deney gruplarında birer sıçan çalışma sürerken kaybedilmiştir.
Bulgular: Çalışmamızda 4. gün sonrası PRP’nin SF ve PPP grubuna göre granülasyon dokusu ve anjiogenezi anlamlı düzeyde arttırdığı sonucuna ulaşıldı. Bununla birlikte PPP’nin de PRP’den daha az oranda olmakla birlikte anjogenez ve granülasyon dokusu oluşumunu SF grubuna göre anlamlı düzeyde arttırdığı sonucuna saptandı. Fibroblast yoğunlukları değerlendirildiğinde 7. 14. ve 21. günlerde PRP ve PPP gruplarında SF grubuna oranla fibroblast yoğunluğunda anlamlı bir artış belirlendi. Çalışmamızda epidermal ayrışmayı PRP grubunun 4. günde PPP grubuna göre anlamlı düzeyde arttırdığı sonucuna ulaşıldı. Yedinci ve on dördüncü günlerde PPP ve PRP grubunda SF gruplarına oranla anlamlı artış sağlandı. Yirmi birinci günde ise her üç grupta epidermal ayrışma gözlendi. Çalışmamızda kollajen sentez düzeyleri değerlendirildiğinde yapılan ikili karşılaştırmalarda 4. günde PPP grubunda SF grubuna göre, 21. günde ise PRP grubunun PPP grubuna oranla anlamlı düzeyde arttırdığı saptanırken 7. ve 14. günlerde gruplar arası anlamlı fark saptanmadı.
Sonuç: Çalışmamızda gerek PRP grubunun, gerekse PPP grubunun, kontrol grubuna göre anjiyogenez, reeepitelizasyon, granülasyon dokusu ve kollajen oluşumunu anlamlı düzeyde daha fazla uyardığı ve arttırdığı saptandı. Özellikle PRP grubunda anjiyogenez ve granülasyon dokusu oluşumunun PPP grubuna oranla daha anlamlı düzeyde artış gösterdiği sonucuna ulaşıldı.