Lichen planopilaris: Demographic, clinical and histopathological characteristics and treatment outcomes of 25 cases

Background and Design: Lichen planopilaris (LPP) is a type of cicatricial alopecia characterized by autoreactive lymphocytic destruction of the hair follicle. We aimed to evaluate the demographic, clinical and histopathological features, and treatment outcomes of patients with LPP.
Materials and Methods: Medical reports of 25 patients, who have been diagnosed with LPP according to the clinical and histopathological findings between January 2006 and June 2012, were retrospectively reviewed. The transverse and vertical sections of scalp biopsy specimens
were re-evaluated by a pathologist, and the findings were noted.
Results: Of the 25 patients, 18 were female and 7 were male, the mean age was 49.8±12.4 years. Eighteen patients had been diagnosed with classic LPP and 7 patients with frontal fibrosing alopecia (FFA). The alopecia has begun in postmenopausal period in 5 patients with
FFA. Alopecia was associated with pruritus, pain and/or burning in 19 patients. Extra-scalp involvement was observed in 11 patients. The most common clinical findings were follicular hyperkeratosis (92%), perifollicular erythema (48%), perifollicular lichenoid papules, and
positive hair-pull test (44%). Dermatoscopic examination was performed in 14 patients, and most commonly, absence of follicular openings (100%), perifollicular scales (92.9%) and perifollicular erythema (50%) were noted. The most common diagnostic histopathological findingsmwere follicular vacuolar and lichenoid degeneration (88%) and vacuolar and lichenoid interface changes (56%). Twenty-three patients who were started on treatment received topical, intramuscular and intralesional corticosteroids, topical minoxidil, oral tetracycline, cyclosporine A, and hydroxychloroquine either alone or in combination. Progression of alopecia was prevented and the symptoms and/or signs were reduced in 12 (75%) of 16 patients whose follow-up data were available.
Conclusion: LPP can be diagnosed accurately through a detailed clinical examination, dermatoscopy and histopathological examination. The symptoms and/or signs can be reduced and progression of the disease can be prevented with treatment.

Liken planopilaris: 25 olguda demografik, klinik ve histopatolojik özellikler ile tedavi sonuçları

Amaç: Liken planopilaris (LPP) kıl follikülünün otoreaktif lenfositik hasarı ile karakterli sikatrisyel bir alopesi tipidir. Burada, LPP olgularının demografik, klinik ve histopatolojik özellikleri ile uygulanan tedavi sonuçlarının değerlendirilmesini amaçladık.
Gereç ve Yöntem: Ocak 2006-Haziran 2012 tarihleri arasında klinik ve histopatolojik bulgulara göre LPP tanısı almış 25 hastanın tıbbi kayıtları geriye dönük olarak incelendi. Skalp biyopsi örneklerinin transvers ve vertikal kesitleri patolog tarafından yeniden değerlendirilerek bulgular kaydedildi.
Bulgular: Yirmi beş hastanın 18’i kadın, 7’si erkek, ortalama yaşları 49,8±12,4 idi. On sekiz hasta klasik LPP ve 7 hasta frontal fibrozan alopesi (FFA) tanısı almıştı. FFA’lı hastaların 5’inde alopesi postmenopozal dönemde başlamıştı. Alopesi, hastaların 19’unda kaşıntı, ağrı ve/veya yanma ile birliktelik gösteriyordu. Hastaların 11’inde skalp dışı tutulum izlendi. En sık klinik bulgular; folliküler hiperkeratoz (%92), perifolliküler eritem (%48), perifolliküler likenoid papüller (%20) ve pozitif saç çekme testi (%44) idi. Dermatoskopik inceleme 14 hastaya yapılmış ve en sık folliküler açıklıklarda silinme (%100), perifolliküler skuam (%92,9) ve perifolliküler eritem (%50) izlenmişti. En sık tanısal histopatolojik bulgular; folliküler
vakuoler ve likenoid dejenerasyon (%88) ile vakuoler ve likenoid interfaz değişikliği (%56) idi. Tedavi başlanan 23 hasta topikal, intramusküler ve intralezyonel kortikosteroidler, topikal minoksidil, oral tetrasiklin, siklosporin A ve hidroksiklorokini tek başına veya birlikte kullanmıştı. İzlem bilgileri olan 16 hastanın 12’sinde (%75) alopesinin ilerlemesi engellenmiş ve semptom ve/veya bulgular gerilemişti.
Sonuç: Ayrıntılı bir klinik muayene, dermatoskopi ve histopatolojik değerlendirme ile LPP’nin kesin tanısının konması mümkündür. Tedavi ile semptomlar ve/veya bulgular azaltılabilir ve hastalığın ilerlemesi önlenebilir.