Alopesi areata (AA) tedavisi planlanýrken, tutulan bölgenin alaný ve hastanýn yaþý baþta olmak üzere hastanýn cinsiyeti, hastalýk süresi, tutulan bölgenin özellikleri ve gebelik gözönünde bulundurulmalýdýr. Biz bu makalede, yerli ve yabancý literatürleri gözden geçirerek, AA tedavisindeki genel yaklaþýmlarý ve yeni tedavi þekillerini, aþaðýdaki sýnýflandýrma kapsamýnda hazýrladýk;
A-Güncel tedaviler ve yenilikler; Kortikosteroidler, minoksidil, antralin, immunmodulatörler, fotokemoterapi, diðer tedaviler; siklosporin, sulfosalazin, interferon, takrolimus, nikel ve izoprinozin, dapson, imiquimod, talidomid, aromaterapi, kriyoterapi, akupunktur, timektomi, selektif seratonin reuptake inhibitörleri (SSRI), nonfarmakolojik metodlar, psikiyatrik tedavi yaklaþýmlarý ve hasta eðitimi.
B-Saç Geliþimindeki Yeni Araþtýrmalar; Kýl follikül kültür sistemleri ve saçlý deri implantasyonlarý
C-Gen Tedavisi Çalýþmalarý

Hirsutizm, kadýnda vücut kýllarýnýn erkek modelinde daðýlýmýný ifade eder. Bu çalýþmanýn amacý; hirsutizme eþlik eden menstrüel irregülasyon, akne, sebore ve androgenetik alopesi sýklýk sýrasýný belirlemek, kutanöz androjenizasyon bulgularýnýn her zaman çok görünümlü bir klinik birliktelik oluþturup oluþturmadýðýný araþtýrmaktý. Çalýþma grubunda hirsutizme sýrasýyla %57.34 sebore, %53.89 akne, %42.07 menstrüel irregülasyon ve seyrek olarak ta %8 oranýnda androgenetik alopesinin eþlik ettiði gözlendi. SAHA sendromu þeklinde ise oran %2.5 idi. Sendromun bütün komponentlerinin her zaman bir birliktelik oluþturmadýðý sonucuna varýldý.

Son yýllarda psoriasisin patogenezinden nöropeptidler de sorumlu tutulmaktadýr. Biz de çalýþmamýzda nöropeptidleri parçalayan anjiotensin konverting enzim (ACE)’in psoriasisli hastalarda serum düzeyini ve hastalýk ve tedavi ile iliþkisini araþtýrdýk.Bu amaçla psoriasis vulgarisli 132 hastanýn tedavi öncesi, 121 hastanýn tedavi sonrasý ve 65 kiþilik kontrol grubunun serum ACE düzeyleri ölçüldü. 112 hastaya topikal, 20 hastaya sistemik (asitretin) tedavi uygulandý. Topikal tedavi kullanan ve kontrole gelmeyen multipl lezyonlu 11 hasta deðerlendirmeye alýnmadý.
Serum ACE düzeyleri tedavi öncesi ve sonrasý ölçüldü. Serum ACE düzeyleri psoriasis vulgarisli hastalarda (38.76 U/L) kontrol grubuna (27.6 U/L) göre anlamlý derecede yüksek saptandý(p<0.001).Psoriasisli hastalardaki tedavi sonrasý saptanan deðer (32.22 U/L) tedavi öncesi (38,13 U/L) ile karþýlaþtýrýldýðýnda aradaki fark anlamlý bulundu(p<0.001). Ayrýca serum ACE düzeyinde topikal tedavi ile (% 15.68) sistemik tedaviye göre (%5,4) daha belirgin düþüþ gözlendi.
Sonuçlarýmýz ACE ile psoriasis vulgaris arasýnda bir iliþki olabileceðini göstermektedir. ACE’nin doku ve serum ile yapýlacak yeni çalýþmalarla birlikte psoriasisde nörojenik inflamasyonda spesifik bir parametre olarak kabul edilebileceðini düþünmekteyiz.

Alopesi areata (AA) otoimmun hastalýklarla birlikteliði ve týrnak ve göz tutulumunun söz konusu olmasý nedeniyle sistemik bir hastalýk olarak kabul edilmektedir. Göz tutulumu ile ilgili araþtýrmalar az sayýda olup, en çok katarakt ve semptomsuz lens kalsifikasyonuna yöneliktir. Lens ve fundus tutulumunun hastalýðýn etyopatogenezinde veya prognozunda etkili olup olmadýðýný araþtýran sýnýrlý sayýdaki çalýþmalarýn sonuçlarý birbiriyle uyumlu deðildir. Bu çalýþmada AA’lý hastalarda lentiküler tutulumun varlýðý, ve hastalýðýn prognozun etkisini belirlemek amaçlanmýþtýr.
AA tanýsý alan 100 hasta ( 45 kadýn, 55 erkek) ile 100 kiþilik kontrol grubunda cinsiyet ve yaþ kaydý, ve sistemik hastalýk açýsýndan deðerlendirme ve dermatolojik muayene yaný sýra rutin ve biyomikroskopik oftalmolojik inceleme uygulanmýþtýr. Lens tutulumu 100 hastanýn 27’sinde (%27) ve 100 kiþilik kontrol grubunun 25’inde (%25) saptanmýþ, hasta ve kontrol grubu arasýnda istatistiksel olarak anlamlý bir fark bulunmamýþtýr. Ayrýca lens tutulumunun alopesinin çeþidi, eþlik eden hastalýklar, týrnak tutulumu ve hastalýðýn prognozunda etkisi olmadýðý belirlenmiþtir. AA’da görülen lens kesifliklerinin normal popülasyon ile benzer sýklýkta olduðu, hastalýðý herhangi bir açýdan etkilemediði ve bu nedenle AA’lý hastalarýn takibinde rutin oftalmolojik muayenelerinin gereksiz olduðu sonucuna varýlmýþtýr.

Sinir uçlarýndan salýnan çeþitli nöropeptidlerin vitiligoya yol açabileceði savunulmaktadýr. Çalýþmamýzda, vitiligolu hastalarýn serum Nöropeptid Y (NPY) düzeylerini ölçerek, NPY’nin, hastalýðýn klinik tipleri ve hastalýk aktivitesi ile iliþkisini araþtýrmayý amaçladýk. Çalýþmaya 35 vitiligolu hasta ve kontrol grubu olarak da 30 saðlýklý gönüllü alýndý. Otuz beþ hasta, vitiligonun klinik tipleri ve hastalýk aktivasyonu açýsýndan gruplandýrýldý. Hastalar ve kontrol grubunu oluþturan gönüllülerin serum NPY düzeyleri ölçülerek karþýlaþtýrýldý. Ayrýca, hastalýðýn klinik tipleri ve hastalýk aktivasyonuna göre NPY düzeyleri gruplar arasýnda karþýlaþtýrýldý.
Vitiligolu hastalar ve kontrol grubu arasýnda serum NPY düzeyleri açýsýndan fark saptanmadý (p>0.05). Vitiligolu hastalardan generalize, fokal ve segmental tip hastalýðý olanlarýn ortalama NPY düzeyleri, kontrol grubu ile karþýlaþtýrýldýðýnda elde edilen farklar istatistiksel anlam taþýmýyordu (p>0.05). Vitiligonun klinik tiplerine ait ortalama NPY düzeyleri kendi aralarýnda karþýlaþtýrýldýðýnda da fark yoktu (p>0.05). Progressif hastalýðý olan vitiligolularýn ortalama NPY düzeyleri, stabil hastalýðý olanlardan farklý deðildi (p>0.05).

Glomanjiyomlar kutanöz arteriyovenöz anastomozlarý çevreleyen, ýsý düzenleyici fonksiyonu olan nöromiyoarteryel hücrelerden kaynaklanan selim tümörlerdir. Soliter ve multipl tipleri vardýr. Multipl glomanjiyomlar son derece nadirdir ve daha sýk görülen soliter glomus tümörleriyle klinik ve histolojik farklýlýklar gösterirler.
Bu yazýda konjenital multipl glomanjiyomlu, 18 yaþýnda, bir bayan hasta sunulmuþ ve glomanjiyomlara iliþkin literatür gözden geçirilmiþtir.

Lenfanjiom, lenfatik endotelle çevrili, dilate lenf kanallarýndan oluþan hamartomatöz bir oluþumdur. Gerçek bir neoplazi deðil, malformasyon olarak kabul edilir. En sýk görülen tipi olan lenfanjioma sirkumskriptum, genellikle doðumda ve çocuklukta, nadiren de eriþkin dönemde ortaya çýkabilir. Bu yazýda literatürde seyrek rastlanan ve skrofuloderma sikatrisi zemininde geliþen bir lenfanjioma sirkumskriptum olgusunu sunmaktayýz.

Sistemik 5-fluorourasil (5-FU) kullanýmýna baðlý birçok kutanöz reaksiyon rapor edilmiþtir. Bu bildiride; grade II invaziv duktal meme karsinomu tanýsýyla modifiye radikal mastektomi sonrasý uygulanan 5-FU kemoterapisinin altýncý haftasýnda pellagra geliþen 48 yaþýnda bir kadýn hasta rapor edilmektedir. Hastada ayrýca akral eritem, her iki ayak tüm parmak aralarýnda fissür ve ayak týrnaklarýnda pigmentasyon saptandý. 5-FU tedavisi kesilen ve 400 mg/gün dozda niasin verilen hastada, tedavinin birinci ayýndan itibaren pellagra ve diðer bulgularda dramatik gerileme gözlendi. Olgu; malin tümörü olan ve 5-FU benzeri ilaç kullanan hastalarda nikotinik asid eksikliðinin öneminin yeterince vurgulanmasý ve 5-FU’e ait farklý yan etkilerin bir arada bulunmasý nedeniye sunulmaktadýr.