Amaç: Çalýþmada isotretinoin tedavisi baþlanan ve kümülatif doza ulaþan hastalarda tedavi süresince ilaç kullanýmý ile dikkat eksikliði arasýndaki bir iliþkinin olup olmadýðýnýn tanýmlanarak literatüre katkýda bulunmasý amaçlanmýþtýr. Gereç ve Yöntem: Akne vulgaris tanýsýyla isotretinoin tedavisi baþlanan ve kümülatif doza ulaþan 16-40 yaþ arasý 100 hasta çalýþmaya alýnmýþtýr. Hastalarýn tedavinin baþlangýçýnda, tedavinin 3. ayýnda ve 6. ayýnda Stroop testi ile dikkat ölçümleri (SCWT) deðerlendirilmiþtir. Bulgular: Hastalara ilk baþvurularýnda, tedavinin 3. ayýnda ve 6. ayýnda Stroop testi uygulanarak elde edilen SCWT ölçümlerinin zamana göre deðiþip deðiþmediðini belirlemek için tekrarlý ölçüm ANOVA analizi yapýlmýþtýr. Stroop testine ait tüm ölçümlerin zamana göre deðiþimi istatistiksel olarak anlamlýdýr. Her beþ ölçüme ait sürelerin zamana göre anlamlý olarak azaldýðý tespit edilmiþtir. Sonuç: Ýsotretionin baþlanan kümülatif doza ulaþan hastalarýn tedavi baþlangýcýnda, tedavinin 3. ayýnda ve 6. ayýnda yapýlan Stroop testi sonuçlarý, isotretinoin tedavisi ile dikkat eksikliði arasýnda bir iliþkinin olmadýðýný testlerin okunma sürelerinde görülen anlamlý azalmanýn, katýlýmcýlarýn Stroop testini öðrenme etkisinden kaynaklanmýþ olabileceði düþünülmüþtür. Bu prospektif çalýþma, isotretinoin kullanýmý ile dikkat eksikliði arasýnda nedensel bir baðlantý olmadýðýný göstermektedir.

Amaç: Ýstanbul Meslek Hastalýklarý Hastanesi’nin mesleki deri hastalýklarý açýsýndan iþveren tutumu ve iþçi saðlýðý üzerindeki etkinliðini incelemek ayrýca mesleki deri hastalýklarýnýn prognozunu araþtýrmaktýr. Gereç ve Yöntem: 2014-2015 yýllarýnda Ýstanbul Meslek Hastalýklarý Hastanesi’ne baþvurup mesleki dermatoz tanýsý konulan 56 hasta çalýþmaya dahil edildi. Hastalarýn ilk baþvuru sýrasýndaki ve sonraki kontrolleri sýrasýnda kaydedilen muayene bulgularý, tanýlarý, hastalýk tutulum bölgeleri, bölüm deðiþimi yapýlan, yapýlmayan ve iþten çýkarýlan hastalarýn muayene ve konsültasyon verileri ve meslek gruplarý dosyalarýndan geriye dönük olarak elde edilip analizler yapýldý. Bulgular: Ortalama yaþý 36,89±8,64 olan 56 hastanýn 9’u (%16,1) kadýn, 47’si (%83,9) erkekti. En sýk görülen mesleki dermatoz kontakt dermatitlerdi. Bunlarýn 29’u (%51,8) irritan, 22’si (%39,3) alerjik kontakt dermatit olarak deðerlendirildi. Üç hastada alerjik kontakt ürtiker, bir hastada perniozis, bir hastada sistemik skleroz tespit edildi. Dermatozlarýn yerleþim yerleri en sýk ellerdi. Ýrritan dermatit en sýk metal, alerjik dermatit ise en sýk tekstil iþçilerindeydi. 32 (%57,1) hastaya iþveren tarafýndan bölüm deðiþikliði uygulandý, 24 (%42,9) hastaya uygulanmadý, bölüm deðiþikliði yapýlmayan hastalardan 14’ü (%58,3) iþten çýkarýlýrken 10’u (%41,7) ayný bölümde çalýþmaya devam ettirildi. Bölüm deðiþikliði yapýlan 32 hastanýn 24’ünde (%75) iyileþme izlenirken, 8’inde (%25) iyileþme izlenmedi. Ortam deðiþikliði saðlanan 46 hastanýn 32’sinde (%71,2) iyileþme izlendi (p=0,001). Altý aylýk takiplerinde tam iyileþen hastalarýn hiçbirinde nüks izlenmedi. Sonuç: Ortam deðiþimi saðlanan 46 iþçinin 32’sinde (%71,2) iyileþme izlenmesi mesleki dermatozlarda ortam deðiþikliðinin önemini ve hastanemizin iþçi saðlýðýna katkýsýný göstermektedir. 32 (%57,1) hastaya bölüm deðiþimi uygulanmýþ olmasý ise hastanemizin iþverenler üzerinde etkin olduðunu düþündürmüþtür.

Amaç: Deri kanserinin önlenebilir en önemli risk faktörü ultraviyole ýþýn maruziyetidir. Bu çalýþmanýn amacý, danýþmanlýðýn güneþten korunma davranýþlarý ve deri kanserinin erken tanýsýna olan etkisini deðerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Bu kesitsel anket çalýþmasý 06 Þubat-07 Mart 2019 tarihleri arasýnda, 45-75 yaþ aralýðýndaki 500 birey ile yapýldý. Katýlýmcýlara, güneþten korunmaya yönelik davranýþlarý ile güneþten korunma ve deri kanserinin erken tanýsýyla ilgili danýþmanlýk alýp almadýklarýný öðrenmeye yönelik hazýrlanan anket cevaplatýldý. Bulgular: Çalýþmaya katýlan 500 kiþinin 283’ü (%56,6) kadýn, 217’si (%43,4) erkek olup, yaþ ortalamasý 56,65±9,24 yýl (45-75 yýl) idi. Katýlýmcýlarýn 234’ü (%46,8) deri kanseri risk faktörü varlýðýný beyan etti. Güneþten korunmaya yönelik danýþmanlýk alma ve davranýþ sergileme oranlarý sýrasýyla, %16 ve %39,6 idi. Güneþten korunmaya yönelik danýþmanlýk alma, deri kanseri risk faktörü beyaný ve kadýn olma ile anlamý oranda iliþkiliydi (sýrasýyla, p<0.001; p=0,048). Deri kanserinin erken tanýsýna yönelik danýþmanlýk alma oraný düþüktü (kendi kendine deri muayenesi: %12; ben takibi: %11,8; yýllýk kontrol: %13,2). Güneþten korunma ve deri kanseri erken tanýsýna yönelik danýþmanlýk alma durumlarý, güneþten korunma ve deri kanseri erken tanýsýna yönelik davranýþ sergileme durumu ile anlamlý oranda iliþkiliydi (sýrasýyla; p<0,001, p<0,001). Ýleri yaþýn danýþmanlýk alma ve davranýþlar üzerine negatif yönde etkisi varken (sýrasýyla; p=0,047; p=0,005); yüksek eðitim düzeyi pozitif yönde etkiliydi (p=0,024; p<0,001). Sonuç: Orta ve ileri yaþ grubunda, saðlýk çalýþanlarýnca uygulanan birincil ve ikincil önlemlere iliþkin danýþmanlýk yetersiz gözükmektedir. Bu konudaki faaliyetlerin geliþtirilmesi, deri kanserinin önlenmesi ve erken tanýsýnda fayda saðlayabilir.

Amaç: Psoriazis, histolojik olarak epidermal hiperproliferasyon ve doðal katil hücreler ile sitotoksik T-hücreleri içeren infiltrasyonun gözlendiði, kronik papüloskuamöz bir hastalýktýr. Bu hücrelerin yüksek miktarda perforin, granzim B ve granulizin (GNLY) içeren sitolitik molekülleri taþýdýðý gösterilmiþtir. Bu moleküllerin psoriazis patogenezindeki rolleri hala tartýþmalýdýr, serum GNLY ve katepsin-L (CL) seviyelerinin selüler immünite ile iliþkili olabileceði düþünülmektedir. Bu çalýþmada psoriaziste hastalýk þiddeti ve süresiyle, CL ve GNLY seviyelerinin iliþkisini araþtýrdýk. Gereç ve Yöntem: Prospektif ve randomize bu çalýþmaya, Aralýk 2014-Aðustos 2015 tarihleri arasýnda baþvuran 40 psoriazis (23 erkek, 17 kadýn) hastasý ile yaþ, cinsiyet uyumlu 40 gönüllü (23 erkek, 17 kadýn) dahil edildi. CL ve GNLY serum seviyeleri ELISA yöntemiyle ölçüldü. Bulgular: CL ve GNLY seviyelerinde, psoriazis hastalarý ve kontrol grubu arasýnda istatistiksel olarak anlamlý fark yoktu (p=0,243 ve p=0,606). Düþük Psoriazis Alan Þiddet Ýndeksi (PAÞÝ) skoru (≤10) olan psoriazis hastalarý ile yüksek PAÞÝ skoru (>10) olan hastalar arasýnda da istatistiksel olarak anlamlý fark yoktu (p=0,86 ve p=0,61).
Sonuç: Psoriyatik deride bakýlan CL ve GNLY’nin, hastalýk patogenezi açýsýndan önemli belirteçler olduðuyla ilgili çalýþmalar mevcuttur. Fakat bu çalýþmanýn sonucuna göre, CL ve GNLY seviyelerinin, psoriaziste hücresel immünite düzeyini ve hastalýk þiddetini göstermede yeterli belirteçler olmadýklarý düþünülmektedir. Bu konuda daha geniþ hasta serileri ile ileri çalýþmalar yapýlmasýna ihtiyaç vardýr.

Tüberosklerozun yüz yerleþimli anjiyofibromlarýnda topikal sirolimusun etkinliði artýk iyi bilinmekle birlikte ilaca baðlý irritasyon literatürde önerilen %1 konsantrasyonun kullanýmýný zorlaþtýrmaktadýr. Adjüvan vasküler veya ablatif lazer uygulamalarý, topikal tedaviye dirençli olma eðilimi gösteren büyük lezyonlarýn tedavisi, kullanýlan topikal ürün deriþiminin azaltýlmasý ve hýzlý yanýt eldesi gibi çeþitli amaçlar için eriþkin hastalarda tercih edilebilir. Biz burada çene, burun, malar bölgelerde yaygýn yerleþimli anjiyofibroma lezyonlarý izlenen bir tüberoskleroz olgumuzun 2 yýllýk takip sonucunu paylaþmayý amaçladýk. Bu olgunun yönetiminde tüm-saha erbium-itriyum alüminyum garnet lazer uygulamasýný, tedavi sonrasý ikinci ayda %0,25 dozda topikal sirolimus kullanýmý ile kombine ettik.

Reaktif perforan kollagenozis (RPK) hiperkeratotik papüller ve histopatolojik olarak yapýsal deðiþikliðe uðramýþ kollajen liflerinin transepidermal eliminasyonu ile karakterizedir. Sýklýkla diabetes mellitus ve renal yetmezlik ile iliþkili bir hastalýktýr. Yüzeyel deri travmasýnýn hastalýðý tetikleyici rol oynadýðý düþünülmektedir. Bu makalede, 59 yaþýnda kadýn, iki aydýr kaþýntý ve kabuklu yara þikayetleri olan nadir bir olguyu sunduk. Skabies ve RPK tanýsý konan hasta %5 permetrin ile tedavi edildi. Skabies tedavisi sonrasýnda RPK’nýn semptom ve klinik bulgularý baþarýlý bir þekilde kontrol edildi.

Perforan dermatozlar, kollajen, elastin, fibrin gibi dermal bileþenlerin transepidermal eliminasyonu ile karakterize bir grup hastalýktýr. Perforan dermatozlar primer olarak reaktif perforan kollajenöz, elastozis perforans serpiginoza, perforan folikülit ve edinsel perforan dermatoz olmak üzere dört ana hastalýk formunu kapsar. Perforan dermatozlarla ilgili literatürde az sayýda bilgi mevcuttur. Nadir görülmelerinden ötürü kolaylýkla dikkatten kaçabilmektedirler. Edinsel perforan dermatoz, özellikle diyabet, kronik böbrek yetmezliði gibi sistemik bir hastalýðý olup kaþýntýlý papülonodülleri, merkezi kraterli dev plaklarý olan hastalarda akla gelmelidir. Bu hastalarda öncelikli olarak alta yatan hastalýðýn tedavisine ek olarak dar bant Ultraviyole B’nin (dbUVB) etkili olabildiðini düþünmekteyiz. Biz de oldukça nadir görülmesi nedeniyle, dbUVB ile tedavi ettiðimiz, kollajen lif eliminasyon paterninin hakim olduðu dev lezyonlu bir edinsel perforan dermatoz olgusunu sunduk.

Lichen planus pigmentozus (LPP) etiyolojisi bilinmeyen, koyu kahverengi-siyah makül, papül ve plaklarla karakterize enflamatuvar dermatozlardandýr. LPP lichen planus’un (LP) nadir görülen bir varyantý olarak düþünülmekle birlikte týrnak ve oral bölge tutulumu görülmemesi ve kaþýntý olmamasý ile LP’den ayrýlýr. LPP genellikle güneþ maruziyeti olan bölgelerde ve daha az sýklýkla da aksilla, inguinal bölge ya da submammarian bölgede görülür. Literatürde LPP’ye eþlik eden hastalýkla birlikte sunulan çok az sayýda olgu bildirilmiþtir. Biz burada, ankilozan spondilitin ve serum adrenokortikotropik hormon yüksekliði ile birlikte diabetes mellitusun eþlik ettiði LPP’li iki olguyu bildirdik.