Amaç: Ota Nevusu, doðumdan itibaren veya yaþamýn ilk yýlýnda mevcut olan bir hamartomdur. Hastalarýn çoðu depresyondan muzdariptir ve lazer artýk bu tedavisi zor durum için birinci basamak tedavi haline gelmiþtir. Doðu Hindistan’dan Nd: YAG lazer ile tedavi edilen Ota Nevus'un dermoskopik deðiþiklikleri ile ilgili neredeyse hiç çalýþma yoktur. Bu çalýþmada, Ota Nevus'lu olgularda 1064 nm Q düðmeli Nd: YAG lazer tedavisinin etkinlik, güvenlik ve yan etkilerinin, dermoskopik deðiþikliklerle birlikte deðerlendirilmesi amaçlanmýþtýr.
Gereç ve Yöntem: Bu, üçüncü basamak bir hastanede bir yýl boyunca yürütülen prospektif, gözlemsel tanýmlayýcý bir çalýþmadýr. Çalýþmaya klinik olarak 18 yaþ üstü Ota Nevus hastalarýný dahil ettik. Hariç tutma kriterleri, akut enfeksiyon veya kronik hastalýklar, gebelik veya emzirme ve geçmiþte lazer veya kimyasal soyma ile herhangi bir tedavi öyküsü idi. Çalýþmaya 32 olgu dahil edildi. Dört ila 6 hafta arayla ortalama altý seansta her seansta fotoðraf ve dermoskopik inceleme yapýldý. Tedavi yanýtý hekimin genel deðerlendirme ölçeðine göre derecelendirildi ve SPSS18 kullanýlarak uygun istatistiksel testler yapýldý.
Bulgular: %12,5 hastada >%75 iyileþme ile çok iyi yanýt ve %59,37 hastada iyi yanýt (%50-74) görüldü. %18,75 hastada ortalama yanýt (%25- 49) görülürken, %9,37 hastada <%25 iyileþme ile kötü yanýt bulundu. Lazer seanslarýnýn tamamlanmasýndan sonra, deðiþiklikleri karþýlaþtýrmak için tekrar dermoskopi yapýldý, ancak kahverengi gri yamalý daðýlýmýn hafifçe açýlmasý ve daha az kahverengi gri nokta dýþýnda önemli bir deðiþiklik olmadý. Terminal kýllarda, serpantin damarlarda ve pullanmada herhangi bir deðiþiklik saptanmadý.
Sonuç: Çoðu hasta, ortalama altý seanslýk Nd: YAG lazer tedavisinden sonra tatmin edici bir iyileþme kaydetti. Daha fazla lazer seanslarý uygulayarak yapýlacak çalýþmalarla daha fazla iyileþme saðlanabileceði kanaatindeyiz.

Amaç: Hipopigmentasyon, herhangi bir azalmýþ pigmentasyon ve depigmentasyon formunu ifade eder. Bu çalýþma, hipopigmentli deri lezyonlarýnýn tanýsýnda dermoskop kullanýmýný deðerlendirmeyi amaçlamaktadýr.
Gereç ve Yöntem: Çalýþma için üçüncü basamak bir hastanenin dermatoloji bölümünün ayaktan hasta birimine baþvuran hipopigmente deri lezyonlarý olan toplam 123 hasta seçildi. Ayrýntýlý öykü ve klinik muayeneden sonra, hipopigmente lezyonlarda DermLite DL4 dermatoskop kullanýlarak dermoskopi yapýldý.
Bulgular: Vitiligo’da, beyaz bir arka plan üzerindeki beyaz bir parlama ve azalmýþ ya da kaybolmuþ pigment aðý karakteristiktir. Tinea versikolorda karakteristik desen, kahverengi-beyaz arka plana karþý azalmýþ pigment aðý ile birlikte hipopigmente maküller ve deri çizgilerinde oluþan çift kenarlý skuamlardýr. Ýdiyopatik guttat hipomelanoz, azalmýþ pigment aðýna sahip beyaz yapýsýz alanlar ile karakterizedir. Pityriasis albanýn karakteristik özellikleri, belirsiz sýnýrlara sahip, kahverengi-beyaz bir arka plana karþý uniform olarak azalmýþ pigment aðý ve minimal beyaz skuamlar içerir. Foliküler týkaçlar, telanjiektaziler, rozet görünümü ve gri-mavi ve kahverengi globüllerin serpilmiþ düzeni liken sklerozus et atrofikus için özgüldür. Nevus depigmentosus, azaltýlmýþ retiküler pigment aðý ve tüy gibi kenarlara sahiptir. Ýlerleyici maküler hipomelanoz, kahverengi-beyaz arka plan, retiküler pigment aðý ve deri çizgilerinde minimal beyaz skuamlar içerir. Halka skuamlarý ve retiküler pigment aðý, polimorf ýþýða duyarlý döküntünün karakteristik özellikleridir. Leprada hipopigmente yamalar, minimal beyaz skuamlar, azaltýlmýþ ekrin ve foliküler açýklýklar, kýsa kýrýk kýllar, v þekilli kýllar, pigtail kýllar ile kahverengimsi beyaz bir arka plana sahip çarpýk açýk kahverengi pigment aðý gösterdi. Ýnflamasyon sonrasý hipopigmentasyon, azalmýþ pigment aðýna sahip hipopigmente maküller, beyaz parýltý, perifoliküler pigmentasyon ve gri-mavi ve kahverengi globüllerin serpilmiþ düzenini gösterir. Kimyasal lökoderma, lekeli eritem ve gri granüler noktalarla karakterize edilen hipopigmente maküllerle kendini gösterir. Sistemik sklerozun hipopigmente lezyonlarýnda, perifoliküler pigmentasyona sahip beyaz homojen alanlar görüldü.
Sonuç: Bu çalýþma hipopigmente deri lezyonlarýnýn karakteristik ve spesifik dermoskopik özellikler gösterebileceðini göstermiþtir. Dermoskopi, öykü ve klinik muayene ile uyumlu olduðunda, hipopigmente lezyonlarýn teþhisine ve biyopsi ihtiyacýnýn ortadan kaldýrýlmasýna yardýmcý olur.

Amaç: “Maskne” pandemi süreci ile sýk rastlanan bir dermatolojik þikayet olmuþtur. Bu çalýþmadaki amacýmýz “maskne” için risk faktörlerini saptamak ve “maskne”nin yaþam kalitesi üzerindeki etkisini saptamaktýr.
Gereç ve Yöntem: “Maskne” tanýsý mevcut olan toplam 105 hasta bu çalýþmaya dahil edildi. Her hastanýn günlük maske alýþkanlýklarý ve yüz bakým rutinleri ile beraber yaþ, cinsiyet, deri tipi, hastalýk þiddeti (Küresel Akne Deðerlendirme Ölçeði’ne göre) ve yaþam kalitesi üzerindeki etkisi (Akneye Özel Yaþam Kalitesi ile ölçülerek) not edildi.
Bulgular: “Maskne” þiddeti hastanýn yaþý, hastalýk süresi maske kullaným süresi, günlük maske sayýsý, maske tipi, çift katlý maske kullanýmý, maske havalandýrma sýklýðý ve deri temizliðinden baðýmsýz bulunmuþtur. Düzenli makyaj yapmak “maskne” riskini artýrmaktadýr. Düzenli nemlendirici kullanýmý ise “maskne” þiddetini azaltýr. “Maskne” kadýn hastalarda yaþam kalitesini önemli derecede azaltýr.
Sonuç: Hastalarýmýzý makyaj kullanýmýný azaltmak ve yüz bölgesine nemlendirici kullanýmýný arttýrmak þeklinde yönlendirerek “maskne” þiddetini azaltabiliriz. “Maskne” kadýn hastalarýn yaþam kalitesini daha fazla etkilemekte olduðu için kadýn hastalar erkek hastalara nazaran týbbi yardýma daha sýk baþvurmaktadýrlar.

Mondor hastalýðý (MH) yüzeyel trombofilebit ya da subkutanöz venlerin trombozu ile karakterize nadir bir hastalýktýr. Genellikle ön göðüs duvarýnda görülmektedir. Penil Mondor hastalýðý (PMH), torasik MH ile karþýlaþtýrýldýðýnda çok daha nadir görülmekle birlikte venin uzanýmý boyunca endure kord benzeri bir lezyon olarak izlenir. Kýrk yedi yaþýnda erkek hasta, peniste, 15 gündür aðrýsýz, sert, ani baþlangýçlý bir deðiþiklik nedeni ile baþvurdu. Pemfigus vulgaris ve diyabet nedeniyle, düþük doz sistemik steroid ve oral antidiyabetik kullanmaktaydý. Penis þaftýnda, deri çekildiðinde daha da belirginleþen kord benzeri longitudinal uzanýmlý bir lezyon mevcuttu. Klinik olarak PMD tanýsý alan hasta, yoðun seksüel aktivite dýþýnda tetikleyici ek bir faktör tanýmlamadý. Bir haftalýk seksüel aktivite kýsýtlanmasý sonrasý þikayetleri geriledi. Bu olguda, yoðun seksüel aktivitenin yanýnda, diyabetik anjiyopati ve steroid tedavisine baðlý protrombotik etkinin de PMH’nin geliþimine katkýda bulunmuþ olabileceðini düþünmekteyiz. Nadir görülmesi nedeni ile, PMH tanýsý alan bu olgu paylaþýma deðer bulundu.

Yýllýk insidansý 0,2/100.000 olan kutanöz leiomyosarkoma (KLMS) çok nadir görülen bir melanom dýþý deri kanseridir. KLMS’nin dermal (birincil) ve subkutanöz iki alt tipi vardýr; erken dönemde teþhis edildiðinde dermal tipte prognoz daha iyidir. KLMS genellikle 6. ve 7. dekatta ve sýklýkla alt ekstremite, baþ ve boyunda görülür. Travma, radyasyon, kimyasallar ve güneþ ýþýnlarý etiyolojide rol oynayan faktörler olarak bildirilmiþtir. Genellikle nodüler bir lezyon olarak ortaya çýkan KLMS ayýrýcý tanýsýnda epidermal kistler, deri metastazlarý, dermatofibrosarkom protuberans ve keloid düþünülmelidir. Olgumuzda da skar dokusu üzerinde geliþen nodüler lezyon 4 yýl boyunca keloid olarak tedavi edilmiþti. Histopatolojik incelemede dermal KLMS (d-KLMS) tanýsý alan bu olguda, tanýda gecikme sebebiyle kötü prognoz kriterlerinden yað doku invazyonu da görüldü. Biz de keloid olarak yanlýþ tedavi edilen, erken tanýnýn hayati öneme sahip olduðu d-KLMS olgumuzla, KLMS ayýrýcý taný, literatürde ilk olarak dermatoskopik ve patolojik özelliklerini ortaya koymayý ve vurgulamayý amaçladýk.

Ekstramamaryan Paget hastalýðý (EMPH) epidermisi tutan ancak bazen dermise de uzaným gösterebilen nadir bir intraepitelyal adenokarsinomdur. EMPH en yaygýn olarak intraepidermal primer form þeklinde bulunur. Daha az sýklýkla malignitelerle iliþkili olarak ortaya çýkar. EMPH çoðunlukla apokrin bezlerin bulunduðu vulva, penis, skrotum, perine ve aksillada geliþir. EMPH’de %65 oran ile en sýk tutulum bölgesi vulvadýr. Erkek genital organlarýnýn EMPH’si daha az yaygýn görülüyor olup olgularýnýn %14’ünü oluþturur. EMPH literatürde çok sýnýrlý sayýda veriye sahip nadir bir antite olup komþu organlarda altta yatan bir malignite ile iliþkili olabilmektedir. Spesifik olmayan özellikleri, nadir olmasý ve çeþitli dermatitlere yönelik tadaviler nedeniyle EMPH tanýsý çoðunlukla gecikir. EMPH’nin hem tanýsý hem de taný sonrasý klinik yönetimi zordur. Tedaviye yanýt vermeyen genital bölge lezyonlarýna mutlaka biyopsi alýnmalý ve tanýnýn temelini oluþturan histopatolojik inceleme yapýlmalýdýr. Tanýyý takiben hastalara iliþkili bir maligniteyi saptayabilmek açýsýndan kapsamlý bir inceleme gereklidir. Lokal rekürrens, internal malignite geliþimi, bölgesel lenfadenopati ve uzak metastaz açýsýndan hastalarýn uzun süreli izlenmesi klinik yönetimin temelini oluþturur.

Molluskum kontagiosum, deride papüllerle seyreden, kendini sýnýrlayan bir viral erüpsiyondur. Ýmmün yetmezlik durumlarýnda yaygýn, kronik seyirli ve büyük lezyonlar þeklinde seyredebilmektedir. Multiple skleroz (MS) tedavisinde kullanýlan fingolimod da immünosüpresyona yol açarak molluskum kontagiosum ve diðer fýrsatçý enfeksiyonlara zemin hazýrlayabilmektedir. Bu yazýmýzda MS nedeniyle fingolimod kullanan eriþkin olguda yüzünde yaygýn, uzun süredir olan, ilacýn kesilmesiyle gerileyen molluskum kontagiosum enfeksiyonu olan olgumuzu ve literatürdeki sunulmuþ benzer hastalarý irdeleyeceðiz.

Çalýþmalar, 2015-2018 yýllarý arasýnda Aspergillus türlerinin sebep olduðu onikomikoz olgularýnda belirgin artýþa dikkat çekmiþtir. Biz de olgumuzla Aspergillus niger onikomikozunun son yýllarda artan sýklýðýna dikkat çekmeyi, taný ve tedavi seçenekleri ile hastalýðýn risk faktörleri ile klinik ve patolojik özelliklerini vurgulamayý amaçladýk.