Amaç: Kozmetik uygulamalar son zamanlarda giderek artmaktadýr ve bu konuda toplumun bilgisi internet, televizyon veya sosyal medyaya dayanmaktadýr. Ayrýca bu konuya olan eðilimin artmasý ile birlikte konuyla ilgili uzmanlýðý olmayan hekimler, bazý saðlýk çalýþanlarý ve saðlýk çalýþaný olmayanlarýn uygulama yapmasý nedeniyle komplikasyon riski de artmaktadýr. Kozmetik iþlemler ve komplikasyonlarý ile ilgili algýlarýn ve bilgilerin belirlenmesi amaçlanmýþtýr.
Gereç ve Yöntem: Kozmetoloji polikliniðine baþvuran 18 yaþ ve üzeri 324 hasta çalýþmaya dahil edilmiþtir.
Bulgular: Katýlýmcýlarýn çoðu, dermatologlar ve/veya plastik cerrahlarýn kozmetik iþlemleri gerçekleþtirme konusunda en yetkili uzmanlýk olduðunu belirtti (%77,2). Özellikle kadýn ve yüksek gelir grubu, kozmetik iþlemler için dermatolog ve plastik cerrahlarý tercih edeceklerini belirtmiþlerdir (p=0,028 ve p=0,010).
Sonuç: Katýlýmcýlarýn çoðu bu iþlemlerin dermatologlar veya plastik cerrahlar tarafýndan yapýlmasý algýsýna sahipken olasý sosyo-ekonomik nedenlerden dolayý deri bakým merkezinde saðlýkçý olmayan kiþiler tarafýndan kozmetik iþlemler yapýlmaktadýr. Komplikasyonlarýn tedavisinde ise ilk olarak dermatoloji bölümüne baþvurulmaktadýr. Bu nedenle hem kozmetik iþlemlerin uzmanlar tarafýndan yapýlmasý hem de komplikasyonlarýn önlenmesi için toplumun bu konuda daha bilinçli olmasý gerekmektedir.

Amaç: Melazma, çoðunlukla kadýnlarda görülen, psikolojik, duygusal ve sosyal iyilik hallerinin yaný sýra yaþam kalitelerini de etkileyen yaygýn bir hipermelanotik durumdur. Melazma tedaviye nispeten dirençli olmasýna raðmen, bugüne kadar çeþitli tedavi seçenekleri denenmiþtir. Son zamanlarda hastalýðýn tedavisinde mikroiðneleme ve mikroenjeksiyon ile traneksamik asit uygulanmaktadýr. Bu çalýþmanýn amacý üçlü kombinasyon tedavisinin traneksamik asit enjeksiyonu ile terapötik etkinliðini karþýlaþtýrmak ve tedavi öncesi ve sonrasý Melazma Alaný Þiddet Ýndeksi (MAÞÝ) ve Dermatoloji Yaþam Kalitesi Ýndeksi (DYKÝ) skorlarýný karþýlaþtýrarak yanýtýn melazma üzerindeki etkisini deðerlendirmektir.
Gereç ve Yöntem: Çalýþmaya toplam 70 melazma hastasý seçildi ve giriþimsel randomize kontrollü çalýþmaya göre her biri 35 hastadan oluþan iki gruba ayrýldý. Bir grup topikal üçlü kombinasyon tedavisi-hidrokinon (%2), mometazon (%0,1) ve tretinoin (%0,025) ve diðer grup enjekte edilebilir traneksamik asit ile tedavi edildi. MAÞÝ skorlarý ve DYKÝ, her iki hasta grubu için baþlangýçta ve 6 hafta sonra seri fotoðraflarla birlikte deðerlendirildi.
Bulgular: Hastalarýn intralezyonel traneksamik asit grubunda MAÞÝ ve DYKÝ skorlarýnda anlamlý azalma kaydedildi (p=0,032). Traneksamik asit ile MAÞÝ’deki ortalama deðiþiklik 1,22 ve DLQI ile 2,03 idi.
Sonuç: Enjekte edilebilir traneksamik asit, melazma için umut verici bir tedavi seçeneðidir. Bununla birlikte, uzun vadeli faydalarýný belirlemek için; daha büyük bir örneklem büyüklüðü ve daha uzun bir süre için daha ileri çalýþmalara ihtiyaç vardýr. Melazma tedavisi hastaya hem fiziksel hem de duygusal olarak faydalýdýr.

Amaç: Vitiligo, kazanýlmýþ depigmentasyon ile karakterize, önemli psikolojik etkileri olan bir hastalýktýr. Lokalize ya da generalize depigmente maküller olarak kendini gösterir. Hastalarda farklý morfolojik tipler görülebilir. Çeþitli tedavi seçenekleri olmakla birlikte, henüz tüm hastalar için ideal yöntem olduðu kanýtlanmýþ bir modalite mevcut deðildir.
Gereç ve Yöntem: Otuz vitiligo hastasýndaki 60 lezyon iki gruba ayrýldý ve DermaPen ile mikro iðneleme sonrasý bir gruptaki lezyonlara topikal 5-florourasil (5-FU) krem, diðer gruba ise takrolimus %0,1 pomad uygulandý. Bu iþlem 2 haftada bir, maksimum 10 seansa kadar tekrarlandý. Hastalar son seanstan sonra 6 ay süreyle izlendi.
Bulgular: Toplam repigmentasyon 5-FU alan grupta, takrolimus alan gruba göre anlamlý derecede daha fazlaydý. Ýyi-mükemmel yanýt 5-FU uygulanan lezyonlarýn %76,7’sinde ve takrolimus uygulanan lezyonlarýn %63,7’sinde görüldü. Akral alanlarda her iki grupta da lezyonlarýn %50’sinde iyi-mükemmel yanýt alýnýrken, iyi yanýt %50 lezyonda izlendi, hiçbir lezyonda mükemmel iyileþme görülmedi.
Sonuç: Stabil dirençli vitiligo için mikro iðneleme ile 5-FU ve takrolimus tedavileri etkili ve güvenli görünmektedir. Her iki kombinasyon da iyi tolere edilmiþtir, fakat 5-FU ile anlamlý daha hýzlý ve yüksek yanýt elde edilmiþtir.

Amaç: Bir akar olan Demodeks’in rozase, pitiriyazis folikülorum, püstüler folikülit, perioral granülomatöz dermatit, hiperpigmente yama ve kronik blefaritin etiyopatogenezinde rolü olduðu bilinmektedir. Bu çalýþmada rozase patogenezinde gün geçtikçe önemi artan Demodeks’in oküler tutulum ile iliþkisini araþtýrmak amaçlanmýþtýr.
Gereç ve Yöntem: Oküler tutulumu olan 103 rozase tanýlý hasta ve herhangi fasiyal dermatozu olmayan 140 gönüllü birey kontrol grubu olarak çalýþmaya dahil edildi. Katýlýmcýlarýn yazýlý ve sözlü onamý alýndý. Hasta ve kontrol grubunun tek veya her iki gözünün üst ve alt göz kapaðýndan toplamda 5 adet kirpik pens yardýmý ile çekilerek epilasyon yöntemiyle, yüz bölgesinden ise standart yüzeysel deri biyopsi yöntemiyle Demodeks varlýðýna bakýldý. Iþýk mikroskobunda, kirpikte cm2’de 1 ve daha fazla, yüzde cm2’de 5 ve daha fazla Demodeks görülmesi pozitif olarak deðerlendirildi.
Bulgular: Yüz üç hastanýn 27’sinde (%26,2) konjonktivit, 77’sinde (%74,8) blefarit, 1’inde (%1) hordeolum, 24’ünde (%23,3) meibomian bez disfonksiyonu bulunmaktaydý. Kontrol grubundaki bireylerin hepsinin göz muayene bulgularý normaldi. Hasta grubunda Demodeks görülme oraný %84,5 iken, kontrol grubunda bu oran %29,3 idi. Oküler tutulumun eþlik ettiði rozasesi olan 103 hastanýn 51’inde (%49,6) kirpik ve yüzde, 26’sýnda (%25,2) sadece kirpikte, 10’unda (%9,7) sadece yüzde Demodeks akarý mevcutken 16 (%15,5) kiþide hem kirpikte hem yüzde Demodeks akarý görülmedi.
Sonuç: Bu çalýþmadan elde edilen bulgular, kontrol grubuna göre rozaseli hastalarda göz tutulumunda kirpikte ve yüzde yüksek oranda Demodeks pozitifliði saptandýðýný, rozase ve oküler rozase patogenezinde Demodeks’in önemli rol oynayabileceðini göstermektedir.

Mikozis fungoides (MF) patogenezi tam olarak anlaþýlamamýþtýr, immünogenetik mekanizmalarýn rol oynayabileceði öne sürülmüþtür. Ýnsan lökosit antijeni (HLA) sýnýf II allelleri DRB1*11 ve DQB1*03 sporadik ve/veya ailesel MF’si olan hastalarda önemli oranda yüksek bulunmuþtur. Juvenil baþlangýçlý ailesel MF ise oldukça nadirdir. Burada, her ikisinde de kollarýn fleksural bölgesinde tek taraflý benzer morfoloji sergileyen ve folikülotropik MF tanýsý alan iki kardeþi sunmaktayýz. Her iki kardeþde HLA-DRB1*04 ve HLA-DQB1*03 allelleri pozitif bulundu. HLA-DQB1*03 alleli literatürde yakýn zamanda ailesel MF’de tanýmlanmýþ olup, “HLA-DRB1*04” alleli daha önce ailesel MF olgularýnda bildirilmemiþtir.

Pemfigus vulgaris (PV), deri ve mükoz membranlarda büllerin varlýðý ile karakterize, nadir görülen otoimmün bir hastalýktýr. Otoimmünite, özellikle primer immün yetmezliklerin bir alt grubu olan antikor eksikliklerinde geliþen önemli bir komplikasyondur. Burada, PV ile birlikte primer antikor eksikliði olan ve geleneksel immünosüpresif tedavilerin idame döneminde nükseden ancak yüksek doz intravenöz immünoglobulin tedavisi ile remisyona giren PV’li bir olgu sunulmaktadýr. Bu olgunun sunumu ile nadir görülen otoimmün büllöz hastalýklarda primer immün yetmezliklerin araþtýrýlmasý için farkýndalýðýn geliþtirilmesi amaçlanmýþtýr.

Makrofaj aktivasyon sendromu (MAS), romatizmal hastalýklarla iliþkili, hayatý tehdit eden bir hastalýktýr. Juvenil dermatomiyozitte nadiren bildirilmiþtir. Sekiz yaþýnda kýz çocuðu eklemlerde þiþlik ve dirseklerde psoriaziform plaklar þikayeti ile baþvurdu. Hastaya psoriatik artrit tanýsý konuldu ve metotreksat tedavisi baþlandý. Hasta üç ay sonra ateþ, halsizlik ve kilo kaybý þikayeti ile baþvurdu. Fiziksel muayenede hepatosplenomegali izlendi. Kas gücü 5/5 idi. Dermatolojik muayenede yüz ödemi, yaygýn maküloeritematöz döküntü ve kseroz izlendi. Dirsekler, metakarpofalengeal ve proksimal interfalengeal eklem sýrtlarýnda eritemli-viyolase papüloskuamöz plaklar görüldü. Klinik ve laboratuvar bulgularý baz alýnarak hastaya juvenil amiyopatik dermatomiyozit (JAMD) sekonder MAS tanýsý konuldu. MAS’de görülen deri bulgularý spesifik olmayýp, altta yatan romatizmal hastalýða baðlýdýr. Burada, atipik baþlangýç göstermesi nedeniyle, psoriazis olarak yanlýþ taný alan ve hýzla MAS’ye ilerleyen JADM’li bir çocuk olgu sunulmuþtur.

Aralýk 2019’da ortaya çýkan ve açýklanamayan viral pnömoni olgularýna neden olan yeni Koronavirüs hastalýðý-2019 (COVID-19), birkaç ay içinde tüm dünyaya hýzla yayýldý ve Mart 2020’de Dünya Saðlýk Örgütü tarafýndan pandemi ilan edildi. Birçok COVID-19 hastasý arasýnda hastalýðýn belirtileri bildirilmiþtir. Þimdiye kadar en sýk bildirilen deri bulgularý morbiliform döküntü, ürtikeryal lezyonlar, purpurik lezyonlar, oral veziküller ve Pitriyazis rosea’dýr. Burada, literatürde sýnýrlý sayýda olgu ile bildirilen bir COVID-19’a baðlý liken planus olgusu histopatolojik bulgularý ile birlikte sunulacaktýr.

not applicable